historia klasztoru

Pierwszy klasztor Karmelitanek Bosych w Poznaniu założony został w 1665 roku przy ulicy Psiej (dzisiaj Szkolna). Na fundację przybyły Karmelitanki z Lublina. Klasztor ten skasowany został przez rząd pruski 05.04.1823. Druga fundacja w Poznaniu usytuowana była przy ulicy Wieżowej. Siostry przybyły tu 15.07.1867 z Karmelu w Liege Cornillon. W czasie Kulturkampfu Siostry, zmuszone do opuszczenia miasta (1874, 1875), udały się do Krakowa do Karmelu na Wesołej. W 1875 ufundowały one klasztor przy ulicy Łobzowskiej w Krakowie. Po raz trzeci fundacja w Poznaniu została dokonana 03.07.1920 przez Karmel łobzowski. Kościół i klasztor p.w. Najśw. Serca Jezusowego wybudowany został przy ul. Niegolewskich. Dnia 15.10.1940 Siostry zostały wywiezione przez niemieckiego okupanta do Krakowa na Wesołą. Po wojnie klasztor został przejęty na szpital, a Siostry zamieszkały w wydzierżawionym domu na Wzgórzu św. Wojciecha. Dopiero w latach 80-tych XX wieku nastąpiła rozbudowa klasztoru, po powiększeniu terenu i uzyskaniu prawa własności.