Św. Albert z Trapani
Wspomnienie: 7 sierpnia
Kraj pochodzenia: Włochy
Lata życia: ok. 1240/50 - 1307
Urodził się najprawdopodobniej w Trapani na Sycylii. Był jedynym i bardzo późnym – po 26 latach małżeństwa – synem zamożnej rodziny florentyńskiej Benedykta degli Abati i Joanny Palizi, którzy po przyjściu Alberta na świat obiecali konsekrować go Panu. Albert, gdy dorósł, wybrał drogę wskazywaną przez matkę i wstąpił do zakonu karmelitów w klasztorze na górze Trapani. Tam spędził lata formacyjne i został wyświęcony. Przez wiele lat przebywał w klasztorze w Trapani, aż ok. 1290 r. przełożeni wysłali go do Mesyny (wł. Messina). Tam zasłynął podczas oblężenia w 1301 r. – gdy odprawiał Mszę św., dzięki jego modlitwie trzy statki – a po paru dniach cztery następne – z żywnością w sposób cudowny miały przedrzeć się przez blokadę założoną przez księcia Kalabrii. Gnębiona głodem Mesyna przetrwała, a oblężenie zostało przerwane. Stał się znanym na całej Sycylii kaznodzieją, przypisywano mu wiele cudów i uzdrowień. Niezmordowanie nauczał w wielu miejscowościach Sycylii. Przypisywano mu także liczne nawrócenia Żydów. Ok. 1296 r. był – jak świadczą zachowane dokumenty – prowincjałem karmelitów na wyspie. Ostatnie lata życia spędził bodaj jako pustelnik w Mesynie. I tam też zmarł w opinii świętości prawdopodobnie 7 sierpnia 1307 r. Jego kult zatwierdził papież Sykstus IV w 1476 roku.
wróć