Posłani w Pokoju Chrystusa
26 stycznia, 202216 stycznia 2022 r. Wspólnota OCDS p.w. Jezusa Miłosiernego spotkała się wczesnym rankiem (przy zachowaniu przepisów sanitarnych) na dorocznym Opłatku w kościele oo. karmelitów bosych w Poznaniu.
Termin zebrania przypadł już po zakończeniu liturgicznego okresu Bożego Narodzenia – tydzień po Uroczystości Chrztu Pańskiego i po Uroczystości Objawienia Pańskiego, w polskiej tradycji nazywanej Świętem Trzech Króli. Poniekąd znaleźliśmy się w sytuacji Mędrców ze Wschodu, którzy zaznawszy radości ze spotkania z Dzieciątkiem Jezus, wrócili do swej ojczyny, dzieląc się z napotykanymi ludźmi tą Nowiną. Szczególny był wystrój sali, w której się zebraliśmy – raczej groty wydrążonej w podziemiach siedemnastowiecznych kościoła karmelitańskiego. Centralne miejsce zajmował długi stół nakryty biały obrusem ,ale niejako przecięty na pół krwawym bieżnikiem, który zapowiadał przyszłą Mękę Mesjasza. U szczytu stołu na podwyższeniu umieszczono figurkę uśmiechniętego Dzieciątka z rączkami ułożonymi do błogosławieństwa, ale opodal z tył żłóbka na skromnym stoliczku postawiono w relikwiarzu w kształcie krzyża relikwie bł. świeckiej karmelitanki – Józefy Naval Girbes. Scenografia miejsca jednoznacznie wskazywała na ciągłość Dzieła Wcielenia i Odkupienia. W odczytaniu tego przesłania pomógł nam śpiew kolędy „Cicha noc” z charakterystyczną zwrotką:
Cicha noc, święta noc,
Narodzony Boży Syn,
Pan Wielkiego Majestatu,
Niesie dziś całemu światu
Odkupienie win,
Odkupienie win.
Zgodnie z przyjętym zwyczajem „ucztę wigilijną” rozpoczęło odczytanie przez O. Asystenta – O. Jacka Olszewskiego –fragmentu Ewangelii św. Łukasza o okolicznościach towarzyszących narodzeniu Jezusa.
„W owym czasie wyszło rozporządzenie Cezara Augusta, żeby przeprowadzić spis ludności w całym państwie./…/ Udał się także Józef z Galilei, z miasta Nazaret do miasta Dawidowego zwanego Betlejem /…/ z poślubioną sobie Maryją, która była brzemienna. Kiedy tam przebywali , nadszedł dla Maryi czas rozwiązania. Powiła swego pierworodnego Syna, owinęła Go w pieluszki i położyła w żłobie, gdyż nie było dla nich miejsca w gospodzie /…/.”
Wnikliwy komentarz O. Asystenta nadał wydarzeniom z „Ewangelii dzieciństwa Jezusa” głębszy wymiar. Tak jak ongiś Mędrcy ze Wschodu, tak teraz my zostaliśmy zobowiązani do przekazywania szeroko radosnej Nowiny o Narodzeniu Mesjasza, zapowiadanego od wieków przez proroków. Na tę misję O. Jacek umocnił nas serdecznymi życzeniami i zaproszeniem do dzielenia się opłatkiem każdego z każdym, gdyż trudy apostolstwa znacznie łatwiej przezwyciężyć wspierając się wzajemnie. Jedność ze wspólnotą, Zakonem Karmelitańskim i Kościołem odczuliśmy namacalnie słuchając i odczytując życzenia świąteczne nadesłane przez władze Zakonu, zaprzyjaźnione wspólnoty OCDS, a także przez nasze siostry i braci, którzy z różnych przyczyn nie mogli wziąć udziału w spotkaniu opłatkowym. Ze wzruszeniem wysłuchaliśmy biogramu zmarłej naszej siostry Beaty Pryby, który przedstawił niedawno wybrany Przewodniczący – Dariusz Skręt. Przyszedł czas na złożenie życzeń przez Radę Wspólnoty grudniowej solenizantce – Ewie, spóźnione z powodu epidemii. Radosny śpiew kolęd wprowadził atmosferę beztroskiego (do czasu) ucztowania; zachwytom nad domowymi wypiekami nie było końca. Wkrótce dołączył do nas O. Przeor poznańskiego klasztoru – O. Kamil Strójwąs. Opłatkowy ranek kończyło losowanie, przygotowanych przez Radę Wspólnoty, misternie wykonanych składanek z życzeniami dla każdego uczestnika z osobna, zaczerpniętymi z pism św. Jana od Krzyża i św. Teresy od Dzieciątka Jezus. Owe sentencje będą towarzyszyć nam przez cały rok. Składanki wskazywały również konkretną osobę z naszej Wspólnoty i spośród członków poznańskiego Karmelu Bosego – męskiego i żeńskiego, którym przyrzekamy całoroczną modlitwę w ich intencji; wzajemne wspieranie się karmelitów konsekrowanych i świeckich staje się znakiem czasu.
O godz. 13 uczestniczyliśmy we Mszy św. dla ogółu wiernych w górnym kościele karmelitów bosych, w którym zachowano jeszcze wystrój bożonarodzeniowy. Ewangelia z tego dnia przypominała objawienie się Boskości Jezusa w Kanie Galilejskiej. To wtedy padły znamienne słowa Maryi: „Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie”, skierowane do służących napełniających stągwie wodą, która stanie się wybornym winem. Ale to polecenie Matki Jezusa jest również skierowane do nas – świeckich karmelitów. Bądźmy apostołami Jezusa Chrystusa i żyjmy w zgodzie z Jego nauką.
Maria Jagielska OCDS