Drogą na Górę Karmel z radością…
10 sierpnia, 2017Odświętne. Sandały – przyozdobione lub proste, czarne, brązowe, białe, czerwone, niebieskie, różowe, różnych rozmiarów… Na skórzanych podeszwach, na obcasie, na koturnie, sportowe. Z opaskami na kostkę, stabilizujące, dodające uroku. Gladiatorki. Potem adidasy, tenisówki, angielki, baleriny, meliski. Według nazwy można wyobrazić sobie, do kogo należą. Poruszają się wdzięcznie w takt skocznej muzyki na szerokiej połaci skoszonej trawy, czasem, wbiegając między rosnące w sadzie jabłonie znikają na chwilę zasłonięte koronami drzew. Tanecznie, to znów w podskokach, to tworząc pociąg, to krokiem jak przy zorbie, do melodii, których bez liku. Kto nie chciał, bądź nie mógł tańczyć, w przytulnym miejscu na ławeczce raczył się miłą rozmową z przyjaciółmi, częstując się przepysznymi drożdżówkami i zupą z kotła, aby dodać do tych duchowych – także fizycznych sił. Radość, tańce, zabawy, konkursy – to integracja wielkiej rodziny szkaplerznej bez ograniczeń wiekowych: to dzień 16 lipca 2017 roku – Uroczystość NMP z Góry Karmel w poznańskim klasztorze. Zabawa poprzedzona była odpustową liturgią Mszy Świętej w Bazylice Mniejszej p.w. św. Józefa. Homilia wygłoszona przez o. Józefa Synowca OCD przypominając pięknie historię – subtelnie i wzruszająco, a jednak z wielką mocą podkreśliła znaczenie modlitwy różańcowej w połączeniu ze znakiem Szkaplerza, nawiązując jednocześnie do objawień fatimskich. Łącząc to znaczenie ze znakiem Krzyża karmelita nadmienił, że Różaniec jako modlitwa tworzy pion, a Szkaplerz jako życie składa się na poziomą belkę Krzyża. Obraz ten wielce wymowny, a tak prosty, pozostanie w sercu i pamięci. Tego dnia z radością, po każdej Mszy Świętej duży, dwucyfrowy procent wiernych przyjmował Szkaplerz, oddając się pod obronę Maryi. „Pod Twoją obronę” – oto modlitwa, która będzie towarzyszyć ich życiu każdego dnia…
Tak było 16 lipca w niedzielę. Dzień wcześniej, w sobotę odbyło się modlitewne czuwanie prowadzone przez wspólnotę świeckiego zakonu OCDS istniejącą przy klasztorze karmelitów bosych w Poznaniu, kończące dziewięciodniową nowennę do Matki Bożej Szkaplerznej. Ubogacone było rozważaniami o miłości i opiece Matki Boże Szkaplerznej, muzyką, dźwiękiem pianina i skrzypiec, pieśniami wielbienia, niezwykłymi Godzinkami ku czci NMP z Góry Karmel, modlitwą różańcową z rozważaniami tajemnic radosnych, ale także momentami milczenia, aby oddać osobistą chwałę. Czuwanie, zakończone wspólną z braćmi Liturgią Godzin, wprowadziło pięknie licznie zgromadzonych wiernych do radosnego przeżycia patronalnego święta.
Te dwudniowe, a dla niektórych dziesięciodniowe spotkania w poznańskiej Bazylice Mniejszej w obecności naszej Matki, dały szczególną łaskę, by podążać kolejny rok z radością drogą na Górę Karmel!
Jolanta Kapelska OCDS