Przyrzeczenia czasowe w poznańskim OCDS. Radość świętych
8 lutego, 2022Minął miesiąc od spotkania opłatkowego poznańskiej Wspólnoty OCDS, a już 6 lutego 2022r. zebraliśmy się ponownie, aby święcić Dzień Pański i cieszyć się z pierwszych przyrzeczeń naszych sióstr Anny i Ewy.
Spotkanie składało się z dwóch części: świętowania liturgii we wspólnocie Świeckiego Karmelu i z uroczystej celebracji Mszy św. we wspólnocie Kościoła. Wczesnym zatem rankiem w skupieniu odmówiliśmy Jutrznię z dnia w kościele dolnym oo. karmelitów bosych w Poznaniu, w sali Edyty Stein. W radosną atmosferę Dnia Pańskiego wprowadził już nas Hymn:
„Witaj dniu pierwszy, początku światłości,
Dniu najszczęśliwszy zwycięstwa nad nocą,
Godny wesela i pieśni pochwalnych,
Dniu Paschy, witaj.”
Modlitwę Psalmami zakończył Psalm 149:
„Śpiewajcie Panu pieśń nową,
głoście Jego chwałę w zgromadzeniu świętych. /…/
Niech imię Jego czczą tańcem,
Niech grają Mu na bębnie i cytrze.
Bo Pan swój lud miłuje,
Pokornych wieńczy zwycięstwem.”Psalm 149
To było duchowe przygotowanie Wspólnoty do uczestniczenia w składaniu pierwszych przyrzeczeń przez nasze siostry:
- Annę od św. Józefa (Annę Dyndul) i
- Ewę od Jezusa Miłosiernego (Ewę Gajkowską- Pawłowską).
Już wcześniej o. Asystent – o. Jacek Olszewski – zaproponował, aby odtąd w poznańskim Karmelu Świeckim przyjęcia i przyrzeczenia czasowe odbywały się (tak jak w u ojców i braci) tylko we wspólnocie, na uroczystości niemal rodzinnej. Dlatego po odmówieniu Psalmów obie siostry złożyły na ręce o. Jacka i w naszej obecności swoje pierwsze przyrzeczenia. Znamienne, że te zobowiązania obu sióstr miały miejsce przed relikwiami bł. świeckiej karmelitanki bosej Józefy Naval Girbes. Teraz, w odpowiedzi na przyrzeczenia obu sióstr i przypomnienie sobie przez nas złożonych ongiś Bogu zobowiązań, odmówiliśmy pozostałą część Liturgii Godzin; czytaliśmy m.in.: „Niech Duch Święty nauczy nas dzisiaj pełnić Twoją wolę i niech Twa mądrość zawsze nas prowadzi.” Bez pomocy łaski Bożej niczego nie możemy uczynić; tę myśl rozwinął w swoim komentarzu o. Jacek. Oparł się na objaśnieniach św. Augustyna odnoszących się do Listu św. Pawła do Galatów, który zamieszczono w Godzinie Czytań przypadającej na V niedzielę zwykłą. Według św. Augustyna przepisy Prawa Starego Testamentu miały obowiązywać tylko wyznawców religii żydowskiej, aby pomóc im „w rozpoznawaniu swojej grzeszności”. Natomiast wyznawcy Chrystusa zostali uwolnieni z bezwzględnego posłuszeństwa nakazom żydowskim, gdyż, według św. Augustyna, „jedynie łaska wiary działająca przez miłość usuwa grzechy.” Dlatego – kontynuował o. Asystent – mimo ograniczeń natury Bóg powołał siostry Annę i Ewę do służby Bogu, Zakonowi i Kościołowi. Swoją przemowę o. Jacek zakończył obrazem tańczącej karmelitanki świeckiej, która, uwolniona od balastu grzechu przez Miłość Miłosierną, wielbi Pana słowami Psalmisty:
„Niech imię Jego czczą tańcem,
niech grają Mu na bębnie i cytrze.
Niech święci cieszą się w chwale,
Niech się weselą przy uczcie niebieskiej.”Psalm 149
Tego wezwania Psalmisty nie pozostawiliśmy bez odzewu i z radością zasiedliśmy do agapy, przygotowanej przez szczęśliwe siostry: Annę i Ewę. Składanie życzeń, drobnych upominków i kwiatów trwało długo, ale nie wypełniło całego przedpołudnia. Spotkanie Wspólnoty zakończyło omówienie Reguły pierwotnej, przygotowane przez Marzenę Szaładzińską. Przedstawiła nie tylko okoliczności towarzyszące zredagowaniu tej Reguły przez bpa Jerozolimy, przypomniała także jej podstawowe założenia. Nasza Reguła, która wyrasta z Reguły pierwotnej, zobowiązała członków Świeckiego Karmelu do zakorzenienia się na co dzień w Piśmie Świętym, w Eucharystii i stopniowym upodabnianiu się do Maryi – Królowej Karmelu. Wspólnotowe przedpołudnie co prawda dobiegło końca, przecież nie zapomnieliśmy wezwania z Jutrzni: „Spraw [Panie], abyśmy z radością wzięli udział w niedzielnym zgromadzeniu wiernych, karmiąc się Twoim słowem i Ciałem.” O godz. 13 uczestniczyliśmy we Mszy św. dla wszystkich w górnym kościele oo. karmelitów bosych. Co ciekawe, niedzielne Czytania i Ewangelia podjęły zagadnienie powołania w Starym i Nowym Testamencie. Zapadły w nasze serca słowa Jezusa skierowane do św. Piotra, ale również do nas: „wypłyń na głębię”.
Maria Jagielska OCDS