wróć Rekolekcje Wspólnoty Gorzowskiej OCDS w Zwoli
7 października, 2024Przyrzeczenia czasowe – OCDS Gorzów Wlkp.
W dniu 5 października 2024 r. gorzowska wspólnota OCDS przeżywała przyrzeczenia czasowe naszej siostry Teresy Antczak. Spotkaliśmy się w salce na Jutrznię, następnie odmówiliśmy różaniec z rozważaniami św. Faustyny Kowalskiej.
O godz. 10.15 zgromadziliśmy się na mszy świętej w kościele św. Maksymiliana Marii Kolbego wraz z zaproszonymi gośćmi, aby uczestniczyć w tak ważnym dniu przyrzeczeń siostry Teresy.
Mszę świętą odprawił asystent wspólnoty – Ojciec Gabriel Wójcicki. W homilii ojciec mówił jak ważny to dzień. Po pierwsze – pierwsza sobota miesiąca dzień Maryjny, po drugie święto św. Faustyny Kowalskiej, po trzecie dzień przyrzeczeń we wspólnocie Karmelu. Nawiązał do św. Faustyny Kowalskiej oraz św. Teresy od Dzieciątka Jezus, które miały z sobą taką nić porozumienia duchowego, widzenia Nieba w perspektywie obcowania z Bogiem.
My często widzimy ten świat ziemski, zagonieni i zajęci swoimi sprawami nie myślimy o naszym powołaniu do Nieba. Sytuacje, które nas spotykają: niezrozumienie, choroba, sprawy, które nie idą po naszej myśli – to wszystko jest po coś. Nie pytamy się Boga o sens, nie budujemy naszej wiary, nie prowadzi nas nadzieja, gdy zatrzymujemy się na tym co ziemskie i nie umiemy się pogodzić z tym co nas spotkało. Ojciec poruszył też wątek z Ewangelii – „cieszcie raczej z tego, że wasze imiona są zapisane w Niebie.” Bóg bogaty w miłosierdzie ukochał nas miłością bez końca i pragnie dla nas takiej relacji wspólnoty z Nim na wieczność.
Miłość powinna być tym co nami kieruje. Tylko żyjąc miłością jesteśmy w stanie postępować jak Jezus, uczyć się tej zażyłości od Niego by trwać na wieki z Ojcem. Przyrzeczenia nam w tym pomagają – ważne, że chcemy tą drogą podążać, choć znając naszą słabą konstrukcję duchową nie zawsze będziemy mogli im sprostać.
Nie można jednak rezygnować lecz stale na nowo podejmować wysiłek by te wymogi „Miłości” wypełniać. Nasze zaangażowanie jest świadectwem dla innych w budowaniu tej jedynej, niepowtarzalnej relacji z JEZUSEM i ukazywaniu, że można tą drogą iść i budować wzajemną przyjaźń.
Mszę uświetnił nasz organista, który nadał tej celebracji wymiar duchowy i majestatyczny. Po mszy świętej były życzenia dla naszej siostry Teresy, Ojca Gabriela, który obchodził niedawno swoje imieniny oraz dla Irenki i Wioli – solenizantki miesiąca października.
Zwieńczeniem tej uroczystości było radosne świętowanie połączone z agapą naszej wspólnoty oraz rodziny siostry Teresy od św. Teresy Benedykty od Krzyża i zgromadzonych gości.
Za wszelkie dobro Bogu niech będą dzięki oraz za naszą siostrę Teresę od św. Teresy Benedykty od Krzyża, która pokazuje swoim życiem jak cenna jest ”przyjaźń z Tym o którym wiemy, że nas miłuje”.
Przewodnicząca Zuzanna Wychowałek
