aktualności karmelu Prow. Krakowska wróć

Włoscy małżonkowie „karmelitańscy”

Po świętych francuskich małżonkach Zelii i Ludwiku Martin, rodzicach św. Teresy od Dzieciątka Jezus, ku chwale ołtarzy zmierzają włoscy małżonkowie Lelia i Ulisses Amendolagine, z prowadzonej przez karmelitów bosych parafii pw. św. Teresy od Jezusa, przy Kurii Generalnej Zakonu w Rzymie. Należą oni do tego nurtu świętości osób świeckich, który po Soborze Watykańskim II Kościół zaproponował jako model dla wiernych, aby dowartościować rolę laikatu, przypominając, że dążenie do świętości powinno być celem dla każdego chrześcijanina, i jest ono osiągalne niezależnie od stanu, w jakim się żyje.

Lelia zd. Cossidente, pochodziła z miasta Potenza, z zamożnej rodziny urzędniczej. Jej ojciec był pracownikiem ministerstwa pracy. Urodziła się w 1893 r. Gdy miała 11 lat, rodzina przeprowadziła się do Rzymu, gdzie po latach, pracując jako bibliotekarka w poznała swojego rówieśnika, Ulissesa Amendolagine, pochodzącego z Salerno, gdzie się urodził też w 1893 r. Był synem urzędnika, komisarza w ministerstwie sprawiedliwości. Oboje byli głęboko wierzącymi i 29 września 1930 r. zawarli sakramentalne małżeństwo we wspomnianej parafii św. Teresy. Byli przykładną parą chrześcijańskich małżonków, szczerze zaangażowanych w sprawy wiary i dających jej świadectwo własnym życiem. Praktykowali m.in. nabożeństwo szkaplerzne. Dali życie pięciorgu dzieciom (czterem synom i najmłodszej, upragnionej córce – Teresie). Wszystkie dzieci ochrzcili i wychowywali przygotowując je do sakramentów w parafii karmelitańskiej. Chłopcy byli ministrantami, trzech z nich wybrało stan duchowny, wśród których jeden – Józef, w zakonie o. Rafał – został karmelitą bosym.

Lelia, dotknięta chorobą raka zmarła 31 lipca 1951 r. Ulisses, jako wdowiec, wstąpił do świeckiego zakonu karmelitańskiego. Rozczytywał się w dziełach świętych Karmelu i jak bardzo utożsamiał się z rodziną karmelitańską świadczą m.in. jego listy do syna karmelity bosego, w których używa sformułowań „nasz święty Ojciec” w odniesieniu do św. Jana od Krzyża, czy „nasza św. Matka” – do św. Teresy od Jezusa. Zmarł 30 maja 1969 r. Proces beatyfikacyjny Sług Bożych trwa od 2004 r. Ich doczesne szczątki, ekshumowane w 2013 r. z cmentarza, spoczywają przy wejściu do bazyliki św. Teresy od Jezusa w Rzymie, w której przyjmowali wraz z dziećmi sakramenty święte i umacniali swoją wiarę.

o. Szczepan T. Praśkiewicz OCD
za: karmel.pl