aktualności karmelu OCDS Warszawa-Racławicka wróć

Uroczystość wprowadzenia relikwii Świętej Elżbiety od Trójcy Świętej

Jak piękna gołąbka śpiewała Bogu już za życia, pochwycona w Jego sieć miłości:

– „I Ty mój Ojcze, racz się skłonić ku Twemu maleńkiemu stworzeniu; okryj je swym cieniem i racz w nim widzieć jedynie Twego Umiłowanego, w którym sobie upodobałeś.
O moi Trzej! O moje wszystko, moja chwało i szczęście, samotności nieskończona, bezmiarze, w którym się gubię – oddaję się Tobie jako ofiara.
Ukryj mnie, zamieszkaj we mnie, abym ja mogła zamieszkać w Tobie…”

Właśnie jej obecność w naszej wspólnocie sprawiła, że 17.11.2024 r. przeżywaliśmy uroczystość, podczas której do kaplicy Świętego Józefa przy ulicy Racławickiej w Warszawie zostały wprowadzone relikwie Oblubienicy Boga – Świętej Elżbiety od Trójcy Świętej, Karmelitanki Bosej. A należy zaznaczyć, iż relikwie tej świętej wspólnota nasza otrzymała od Delegata Prowincjalnego Ojca Kamila Strójwąsa z okazji 25 rocznicy erygowania wspólnoty OCDS przy klasztorze ojców karmelitów.

Przed uroczystością nasza siostra Anna Wasilewska przybliżyła zgromadzonym krótki, lecz piękny życiorys świętej Elżbiety. Wszyscy wsłuchiwali się z uwagą, po czym skierowali swoje spojrzenia na drzwi zewnętrzne kaplicy, skąd zbliżała się procesja Ojców Karmelitów Bosych, kierując się w stronę Ołtarza, uroczyście niosąc ze sobą relikwie Świętej Elżbiety od Trójcy Świętej. Byli to:

o. Prowincjał Łukasz Kansy OCD
o. Delegat Prowincjalny Kamil Strójwąs OCD
o. Asystent wspólnoty Jacek Olszewski OCD
o. Wojciech Ciak OCD
o. Juliusz Wiewióra OCD
o. Piotr Czapski OCD
o. Mirosław Gromadzki OCD.

Zatrzymali się w prezbiterium, aby sprawować uroczystą Liturgię Mszy świętej.
Tak liczna grupa ojców wskazywała na wzniosłość tej uroczystości. Święta Elżbieta w relikwiarzu również zajęła szczególne miejsce – na cokole przy ołtarzu.
Głównym celebransem Mszy Świętej był Prowincjał ojciec Łukasz Kansy OCD. Natomiast ojciec Jacek Olszewski OCD po przeczytaniu Ewangelii (Mk 13,24-32) wygłosił wspaniałą homilię, w której odniósł się do pełnej wiary i ufności postawy życia św. Elżbiety.

Ojciec mówił o wielkim ucisku na ziemi, który z pokolenia na pokolenie się nasila i o tym, że w czasie, kiedy będą się działy niezrozumiałe dla ludzi rzeczy, będą oni szukać bezpiecznych miejsc dla siebie. Bogu zależy jednak na tym, byśmy przyjęli postawę taką właśnie, jaką miała święta Elżbieta: miłości, wiary i ufności Trójcy Świętej. Tylko Bóg Jedyny wie, kiedy wszystko przeminie, kiedy przeminie kolejne pokolenie. Pan oddzieli ziarno od plew w swoim czasie. Dlatego też my, ludzie wiary, którzy zawierzyliśmy Bogu swoje życie, nie powinniśmy ani dociekać końca czasów, ani się lękać, tak jak święta Elżbieta, która była wtulona w Jego ramiona.
Ojciec przytoczył również akt zawierzenia się Elżbiety Trójcy Świętej i całkowitego oddania się Jemu.

„O Trójco Przenajświętsza, ciszy i szczęśliwości, jedyne źródło światła, miłości i niezmąconego pokoju. W niebie, na ziemi i w piekle nawet, wszystko służy uwielbieniu chwały Twego imienia. Aby się zjednoczyć z bezustannym uwielbieniem Twego słowa, które wznosi się ku Tobie z głębi duszy Chrystusowej, przez niego, z nim i w nim, wzorem Najświętszej Dziewicy przy wcieleniu i przez Jej najczystsze ręce oddaję się Tobie, Trójco Święta, jako Hostia. Ojcze umiłowany, przez chrzest łaska przybrania uczyniła mnie Twoim dzieckiem. Strzeż mnie, niech żadna dobrowolna wina nie przyćmi czystości mej duszy, lecz niech moje życie z dnia na dzień bardziej wiernie wznosi się ku Tobie w synowskim i bezgranicznym oddaniu się dziecka, które wie, że jest z czułością kochane przez Ojca Wszechmogącego… .”

Po uroczystej Mszy Świętej cała wspólnota wraz z ojcami zeszła do salki, aby dalej świętować przy herbacie i smacznym cieście. Siostry z diakonii gospodarczej niczym florystki ozdobiły salkę do radosnego świętowania.

W tej udekorowanej salce obchodziliśmy kolejną uroczystość – jubileuszy naszych sióstr i braci:

Jolanty Więckiewicz – Christofory od Krzyża – 30 lat od pierwszych przyrzeczeń
Magdy Tryuk – Magdaleny od Męki Pańskiej- 20 lat od pierwszych przyrzeczeń
Roberta Rodaka – Roberta od Jezusa, Maryi i Józefa – 20 lat od pierwszych przyrzeczeń
Doroty Hakenberg – Doroty od Krwi Chrystusa i Miłości – 15 lat od pierwszych przyrzeczeń.

Przewodnicząca Wspólnoty, Krystyna Balcer, złożyła jubilatom życzenia oraz wręczyła pamiątki tej uroczystości, a cała wspólnota wraz z Ojcami zaśpiewała pieśń na tę okoliczność. Przeżyliśmy wszyscy czas pełen radości i dziękczynienia Bogu za to wydarzenie.
Spotkanie zakończyliśmy z poczuciem, że święta Elżbieta od Trójcy Świętej zachęca nas do pójścia w jej ślady i zawierzenia Bogu naszej codzienności i życia.

„Być Hostią miłości ku uwielbieniu Trójcy Świętej. Ojcze, Synu i Duchu Święty, Trójco płomienna i stwarzająca, która wszystkie byty wszechświata z mocą i słodyczą wiedziesz ku ich przeznaczeniu.”

Grażyna Midak OCDS