aktualności prowincji więcej

Komunikat z rozpoczęcia IX Kapituły Warszawskiej Prowincji Karmelitów Bosych

Drodzy Bracia i Siostry w Karmelu i wszyscy nasi Przyjaciele!

Przesyłamy Wam pozdrowienia w Panu z Poznania, gdzie dzisiaj, we wtorek 9 maja, nasza Prowincja rozpoczęła swoją dziewiątą Kapitułę mającą wybrać nowy Zarząd i wskazać kierunek naszej wspólnej drogi na najbliższe trzy lata, i dalej, ku pełni życia, do jakiego zaprosił nas wszystkich Bóg w Karmelu.

„Zapominając o tym co za mną, a wytężając siły ku temu co przede mną, pędzę w górę … w Chrystusie Jezusie” (Flp 3, 13-14).  Te słowa św. Pawła wprowadziły nas w szczególny czas łaski rozeznawania, stanowiąc motto całej Kapituły, pobudzające do wspólnej modlitwy i dzielenia się darami Ducha ku wzajemnemu budowaniu w miłości. Oto relacja z pierwszych dni naszego spotkania.

Niedziela, 7 maja

Tego dnia wieczorem do klasztoru poznańskiego zjechała się większość z 21 braci uczestników planowanego na dziewięć dni spotkania. Do Przełożonych i Delegatów z terenu Polski dołączyło również dwóch Braci z Białorusi, jeden z Korony (USA) i jeden wybrany przez Wspólnotę w Rzymie.

Poniedziałek, 8 maja

Jak zawsze, przed przystąpieniem do obrad, jeden dzień został poświęcony na przygotowanie duchowe do czekających nas zadań. W poniedziałek, po porannej modlitwie i śniadaniu, które stało się też momentem powitań, o. Leszek Mądrzyk, jezuita z Warszawy, zaprosił nas do wspólnej refleksji na temat sztuki rozeznawania i podejmowania decyzji.

W czasie pierwszej konferencji, o godz. 9.30, mówił nam o postawie wiary i wewnętrznej wolności niezbędnych do owocnego poszukiwania woli Bożej. „Odświerzać cały czas cel, właściwą intencję i wolność wewnętrzną.” W tych słowach pobrzmiewa duch św. Naszej Matki Teresy, jej serca podtrzymującego wielkie pragnienia i odważną determinację do ich realizacji, jeśli tego Bóg pragnie.

Po przerwie na osobistą refleksję nad tym, jak każdy z nas podchodzi do własnych decyzji i je motywuje, o godz. 11.45, pod przewodnictwem o. Leszka zebraliśmy się w chórze na wspólnej Eucharystii. Wezwaliśmy Ducha Św., aby napełnił nas swoimi darami, wśród nich darem męstwa, jakim św. Stanisław, patron dnia, wyznał swoją wiarę w Chrystusa.

Konferencja popołudniowa rozpoczęła się o godz. 15.30 i dotyczyła praktycznych rad do rozeznawania we wspólnocie, wywodzących się z wielowiekowych doświadczeń uczniów św. Ignacego. Dzień skupienia zakończyliśmy Nieszporami i adoracją Eucharystyczną, oraz wspólną kolacją i modlitwą na zakończenie dnia wzniesioną do Pana wspólnie z goszczącą nas Wspólnotą poznańską.

Wtorek, 9 maja

Wtorek, pierwszy dzień Kapituły, zaczął się o godz. 6.30 modlitwą brewiarzową i Eucharystią, której przewodniczył nasz o. Prowincjał Jan Malicki.

W homilii, przywołując przykład gorliwości apostolskiej św. Barnaby, wskazał na jego wrażliwość na budowanie wspólnoty. Nie zaślepiony własnymi sukcesami w przepowiadaniu Słowa w Antiochii, udał się do Tarsu po Pawła, aby to z nim kontynuować dzieło krzewienia wiary w Chrystusa. Wspólne świadectwo dwóch uczniów dało początek tradycji nazywania ich chrześcijanami. Czy nie jest to klucz i dla nas, do ciągłego odkrywania we wspólnocie naszej karmelitańskiej tożsamości i do bycia rozpoznawalnymi świadkami przyjaźni z Chrystusem dla tych, do których dziś nas posyła. Czy sami możemy nazwać się chrześcijanami, „ludźmi dobrymi i pełnymi Ducha Świętego i wiary”?

 Oficjalne otwarcie obrad i ukonstytuowanie się IX Kapituły Prowincjalnej nastąpiło na pierwszej sesji o godzinie 9.15. Wybrano sekretarza Kapituły, o. Grzegorza A. Malca oraz sekretarza zewnętrznego, brata Józefa Tracza, który, po złożeniu przysięgi dochowania tajemnicy, otrzymał zadanie własnoręcznego przepisywania do Księgi Kapituły przekazywanych mu protokołów z kolejnych jej sesji. Zatwierdzono też porządek obrad.

Po tych wstępnych krokach formalnych całą resztę przedpołudniowej sesji poświęciliśmy na wysłuchanie obszernej relacji kończącego swój urząd o. Jana o stanie Prowincji. Obok omówienia ogólnej sytuacji naszych wspólnot i formacji braci, przedstawił też dane dotyczące życia wspólnot naszych Sióstr Karmelitanek Bosych i Zakonu Świeckiego. Odrębną część sprawozdania zajęły dzieła prowadzone przez Prowincję na polu krzewienia duchowości terezjańskiej: Wydawnictwo Flos Carmeli, Instytuty duchowości w Poznaniu, Sopocie i Wrocławiu oraz Dom rekolekcyjny w Gorzędzieju.

Na koniec o. Prowincjał podzielił się z nami własnymi wnioskami i podsumowaniem przebytej w tym trzechleciu drogi, na której przez ostatnie dwa lata stał na czele naszej zakonnej rodziny Karmelu Warszawskiego. Spośród doświadczeń naszych słabości oraz oznak żywotności wyłaniają się nowe nadzieje na przyszłość. Bliskie obchody przyszłorocznego Jubileuszu 25-lecia Prowincji skłaniają według o. Jana do odnowienia troski o nas samych, jak to rozumiała św. Teresa, o nasze wspólnoty, o ich otwartość na ludzi młodych i na pomoc w rozeznawaniu powołania. Zachęcił nas do wiary w siłę apostolatu modlitwy, aby z niej czerpać entuzjazm w realizowaniu dzieł zewnętrznych.

Wśród nich szczególne miejsce w pracach Kapituły zajmie perspektywa powstania Wikariatu, tzn. bardziej autonomicznej formy wspólnoty terytorialnej Zakonu, na Białorusi. Stoją przed nami wyzwania restrukturyzacji naszej obecności w Polsce, której konieczność, z myślą o znalezieniu większej przestrzeni dla tego, co jest własne naszemu charyzmatowi, wskazał nam w czasie ostatniej wizytacji o. Generał. Otwierające się przed nami nowe trzy lata niosą też z sobą potrzebę podjęcia decyzji dotyczących nowych fundacji, m.in. na Litwie, oraz tych, szczególnie zagranicznych, których istnienie wymaga ponownego przemyślenia.

W czasie sesji drugiej,  popołudniowej, rozpoczętej wspólną modlitwą Nony, głos zabrali Ekonom Prowincji o. Karol Milewski oraz Delegat o. Prowincjała na Białorusi o. Arkadiusz Kulacha, przedstawiając każdy z nich sprawozdanie z własnej działalności i ze stanu powierzonych ich trosce dzieł.

Po tym intensywnym całodziennym maratonie sprawozdawczym znaleźliśmy jeszcze trochę sił na krótką dyskusję, na pytania i na podzielenie się naszymi wrażeniami. Wszystkie trzy sprawozdania zostały przez ojców kapitularnych przyjęte. Także przez „nowo upieczonego” ojca kapitularnego, jakim na skutek wyboru braci z Prowincji stał się brat Grzegorz Loksztejn, pierwszy reprezentant braci nie będących kapłanami obecny na Kapitule Prowincji Warszawskiej od jej powstania.

Liczymy Siostry i Bracia na waszą usilną modlitwę za nas, z prośbą o światło, aby Trójca Święta była uwielbiona w każdym podjętym przez nas działaniu, i aby Maryja, patrząca na nas szczególnie w tym roku 100-lecia Jej objawień z Fatimy, prowadziła nas w wybieraniu i czynieniu tego, co Jezus nam powie.