Komentarz Biblijny Karmelitanki Bose wróć

Czwartek, VII tydzień zwykły

Mk 9, 41-43. 45. 47-50

Unikać okazji do grzechu

Jezus powiedział do swoich uczniów:

«Kto wam poda kubek wody do picia, dlatego że należycie do Chrystusa, zaprawdę, powiadam wam, nie utraci swojej nagrody.

A kto by się stał powodem grzechu dla jednego z tych małych, którzy wierzą, temu lepiej byłoby kamień młyński uwiązać u szyi i wrzucić go w morze.

Jeśli zatem twoja ręka jest dla ciebie powodem grzechu, odetnij ją; lepiej jest dla ciebie ułomnym wejść do życia wiecznego, niż z dwiema rękami pójść do piekła w ogień nieugaszony. I jeśli twoja noga jest dla ciebie powodem grzechu, odetnij ją; lepiej jest dla ciebie chromym wejść do życia, niż z dwiema nogami być wrzuconym do piekła. Jeśli twoje oko jest dla ciebie powodem grzechu, wyłup je; lepiej jest dla ciebie jednookim wejść do królestwa Bożego, niż z dwojgiem oczu być wrzuconym do piekła, gdzie robak ich nie ginie i ogień nie gaśnie. Bo każdy ogniem będzie posolony.

Dobra jest sól; lecz jeśli sól smak swój utraci, czymże ją przyprawicie? Miejcie sól w sobie i zachowujcie pokój między sobą».

Szukaj towarzystwa Jezusa

Teresa radzi: „Postaraj się o towarzystwo. A jakież mógłbyś znaleźć lepsze nad towarzystwo samego Mistrza, który nauczył nas tej modlitwy, do której odmówienia się zabierasz. Przedstaw sobie Pana stojącego tuż przy tobie i patrz, z jaką miłością i z jaką pokorą raczy ciebie nauczać”.

Patrz na Tego, który patrzy na nas

Nawiąż z Jezusem osobisty kontakt, dostrzeż Jego spojrzenie, a następnie patrz Mu w oczy, bez lęku. Uświadom sobie, że nasze życie od Niego pochodzi i że On patrzy na nas z taką ogromną życzliwością.

Wsłuchuj się w Mistrza

Jezus nie tylko patrzy na nas, ale również do nas mówi.

W dzisiejszym fragmencie widzimy Jezusa, którego nauczanie jest bardzo radykalne. Do tego radykalizmu życia zaprasza swoich uczniów. Radykalizm ten mamy realizować w zwykłej codzienności, w prostych, wydawałoby się, mało znaczących gestach.
Każdy, kto uczyni prosty znak miłości i troski o drugiego, poda kubek wody swojemu bratu, otrzyma nagrodę. Natomiast sposób życia, w którym brakuje troski o dobro drugiego, nie przynosi żadnego Bożego owocu, a przez to nie ma sensu.
Jezus chce również, by nasze świadectwo przynależności do Niego było przejrzyste. Mamy stanowczo odcinać się od tego, co niesie ze sobą ryzyko oddalenia się od królestwa niebieskiego.
Osoba, która poznała Zmartwychwstałego, nie może nie głosić światu Jego orędzia Zbawienia poprzez swoje życie, słowa, gesty, wybory. Inaczej stałaby się wrogiem własnej wiary, antyświadectwem. Jako uczniowie Jezusa mamy nadawać „Bożego smaku” temu światu. Oto sens naszego życia w Jezusie: ukazywać sobą samego Jezusa.

Mów do Niego

Po wsłuchiwaniu się w Mistrza my podejmujemy z Nim rozmowę. Mamy do Niego kierować słowa proste i prawdziwe.