Czwartek, XXVIII tydzień zwykły

17-10-2024

Łk 11, 47-54

Jezus gromi faryzeuszów i uczonych w Prawie

Jezus powiedział do faryzeuszów i do uczonych w Prawie:
«Biada wam, ponieważ budujecie grobowce prorokom, a wasi ojcowie ich zamordowali. Zatem dajecie świadectwo i przytakujecie uczynkom waszych ojców, gdyż oni ich pomordowali, a wy im wznosicie grobowce.
Dlatego też powiedziała Mądrość Boża: Poślę do nich proroków i apostołów, a niektórych z nich zabiją i prześladować będą. Tak na to plemię spadnie kara za krew wszystkich proroków, która została przelana od stworzenia świata, od krwi Abla aż do krwi Zachariasza, który zginął między ołtarzem a przybytkiem. Tak, mówię wam, zażąda się zdania z niej sprawy od tego plemienia.
Biada wam, uczonym w Prawie, bo wzięliście klucze poznania; sami nie weszliście, a przeszkodziliście tym, którzy wejść chcieli».
Gdy wyszedł stamtąd, uczeni w Piśmie i faryzeusze poczęli gwałtownie nastawać na Niego i wypytywać Go o wiele rzeczy. Czyhali przy tym, żeby Go pochwycić na jakimś słowie.

Szukaj towarzystwa Jezusa

Teresa radzi: „Postaraj się o towarzystwo. A jakież mógłbyś znaleźć lepsze nad towarzystwo samego Mistrza, który nauczył nas tej modlitwy, do której odmówienia się zabierasz. Przedstaw sobie Pana stojącego tuż przy tobie i patrz, z jaką miłością i z jaką pokorą raczy ciebie nauczać”.

Patrz na Tego, który patrzy na nas

Nawiąż z Jezusem osobisty kontakt, dostrzeż Jego spojrzenie, a następnie patrz Mu w oczy, bez lęku. Uświadom sobie, że nasze życie od Niego pochodzi i że On patrzy na nas z taką ogromną życzliwością.

Wsłuchuj się w Mistrza

Jezus nie tylko patrzy na nas, ale również do nas mówi.

Prorok nie jest wygodny dla tych, którzy chcą ukryć swoje niechlubne postępki, gdyż on je wydobywa na światło dzienne. Jakże wielu proroków doświadczyło tego w narodzie izraelskim, gdy przez kolejne wieki w imieniu Boga nawoływali do odwrócenia się od tego, co Mu się sprzeciwia. Byli wyrzucani, napiętnowani czy wręcz zabijani przez tych, o których serca zabiegali nie dla własnej korzyści, lecz z posłuszeństwa Panu. Czy są im potrzebne okazałe grobowce i pośmiertna cześć? Bynajmniej. To jest potrzebne tym, którzy pragną uspokoić sumienie, że zamknęli usta swoim prorokom…
Wielka też jest odpowiedzialność tych, którzy wzięli „klucze poznania”. Zobowiązywało ich to do rzetelnego zgłębiania prawdy, by przekazać ją tym, którzy sami nie mogą do niej dotrzeć. Jakże daremne jest ich życie strawione na tych zabiegach, które nie tylko nie przysłużyły się innym, lecz jeszcze zamknęły przed nimi drzwi do Jedynej Prawdy.