III Niedziela Wielkanocna B

14-04-2024

Łk 24, 35-48

Musiały się wypełnić zapowiedzi Pisma

Uczniowie opowiadali, co ich spotkało w drodze i jak poznali Jezusa przy łamaniu chleba.
A gdy rozmawiali o tym, On sam stanął pośród nich i rzekł do nich: «Pokój wam!»
Zatrwożonym i wylękłym zdawało się, że widzą ducha. Lecz On rzekł do nich: «Czemu jesteście zmieszani i dlaczego wątpliwości budzą się w waszych sercach? Popatrzcie na moje ręce i nogi: to Ja jestem. Dotknijcie Mnie i przekonajcie się: duch nie ma ciała ani kości, jak widzicie, że Ja mam». Przy tych słowach pokazał im swoje ręce i nogi.
Lecz gdy oni z radości jeszcze nie wierzyli i pełni byli zdumienia, rzekł do nich: «Macie tu coś do jedzenia?» Oni podali Mu kawałek pieczonej ryby. Wziął i spożył przy nich.
Potem rzekł do nich: «To właśnie znaczyły słowa, które mówiłem do was, gdy byłem jeszcze z wami: Musi się wypełnić wszystko, co napisane jest o Mnie w Prawie Mojżesza, u Proroków i w Psalmach». Wtedy oświecił ich umysły, aby rozumieli Pisma.
I rzekł do nich: «Tak jest napisane: Mesjasz będzie cierpiał i trzeciego dnia zmartwychwstanie; w imię Jego głoszone będzie nawrócenie i odpuszczenie grzechów wszystkim narodom, począwszy od Jeruzalem. Wy jesteście świadkami tego».

Szukaj towarzystwa Jezusa

Teresa radzi: „Postaraj się o towarzystwo. A jakież mógłbyś znaleźć lepsze nad towarzystwo samego Mistrza, który nauczył nas tej modlitwy, do której odmówienia się zabierasz. Przedstaw sobie Pana stojącego tuż przy tobie i patrz, z jaką miłością i z jaką pokorą raczy ciebie nauczać”.

Patrz na Tego, który patrzy na nas

Nawiąż z Jezusem osobisty kontakt, dostrzeż Jego spojrzenie, a następnie patrz Mu w oczy, bez lęku. Uświadom sobie, że nasze życie od Niego pochodzi i że On patrzy na nas z taką ogromną życzliwością.

Wsłuchuj się w Mistrza

Jezus nie tylko patrzy na nas, ale również do nas mówi.

Uczniowie z Emaus, wyrwani z letargu otępienia, wracają do siebie, do Jerozolimy, do wspólnoty, od której wcześniej uciekali. Wracają, aby stać się świadkami Zmartwychwstania. Gdy zaczynają głosić, Jezus wzmacnia ich świadectwo swoją realną obecnością. Następnie „otwiera umysły” pozostałych uczniów, również wobec nich stając się Tym, który wyjaśnia Pisma.
Taka będzie dynamika głoszenia Ewangelii, którą Jezus zapowiada: „W Jego Imię będzie głoszona zmiana myślenia”, „Wy jesteście świadkami tego”. Ktokolwiek zostaje „obudzony” przez Zmartwychwstałego, przez Jego Słowo, które rozpoznaje jako „żywe i skuteczne” w historii swojego życia, ten „wraca do siebie”, czyli przestaje uciekać od Życia i staje się świadkiem.
Gdy głosimy to, co nas „spotkało w drodze” i jak rozpoznaliśmy obecność Jezusa, On sam staje pośród nas.