Komentarz Biblijny Karmelitanki Bose wróć

III Niedziela zwykła B

Mk 1, 14-20

Jezus wzywa ludzi do nawrócenia i powołuje pierwszych apostołów

Gdy Jan został uwięziony, przyszedł Jezus do Galilei i głosił Ewangelię Bożą. Mówił: „Czas się wypełnił i bliskie jest królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię”.

Przechodząc obok Jeziora Galilejskiego, ujrzał Szymona i brata Szymonowego, Andrzeja, jak zarzucali sieć w jezioro; byli bowiem rybakami. Jezus rzekł do nich: „Pójdźcie za Mną, a sprawię, że się staniecie rybakami ludzi”. I natychmiast zostawili sieci i poszli za Nim.

Idąc nieco dalej, ujrzał Jakuba, syna Zebedeusza, i brata jego, Jana, którzy też byli w łodzi i naprawiali sieci. Zaraz ich powołał, a oni zostawili ojca swego, Zebedeusza, razem z najemnikami w łodzi i poszli za Nim.

Szukaj towarzystwa Jezusa

Teresa radzi: „Postaraj się o towarzystwo. A jakież mógłbyś znaleźć lepsze nad towarzystwo samego Mistrza, który nauczył nas tej modlitwy, do której odmówienia się zabierasz. Przedstaw sobie Pana stojącego tuż przy tobie i patrz, z jaką miłością i z jaką pokorą raczy ciebie nauczać”.

Patrz na Tego, który patrzy na nas

Nawiąż z Jezusem osobisty kontakt, dostrzeż Jego spojrzenie, a następnie patrz Mu w oczy, bez lęku. Uświadom sobie, że nasze życie od Niego pochodzi i że On patrzy na nas z taką ogromną życzliwością.

Wsłuchuj się w Mistrza

Jezus nie tylko patrzy na nas, ale również do nas mówi.

„Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię”. Jezus rozpoczyna swoje nauczanie od wezwania do nawrócenia i wiary w dobrą nowinę, z którą przychodzi. Użyte w tekście greckim słowo metanoeite oznacza dokładnie: zmieniajcie myślenie. Słowo metanoia, tłumaczone bardzo często na język polski jako nawrócenie, zawiera w sobie zmianę, która dotyczy umysłu, mentalności, myśli. Grzech zaciemnia umysł, który przestaje rozróżniać między tym, co przyrodzone (cielesne), a tym, co nadprzyrodzone (duchowe). W rezultacie człowiek odwraca się od Stwórcy, a zwraca się ku temu, co stworzone. Bóg jednak nadal spogląda na człowieka z miłością i czeka… Kiedy natrafia w sercu grzesznika na pragnienie powrotu, przychodzi z ogromną łaską, którą nazywamy nawróceniem.
Jezus nie zawahał się uczynić swoimi uczniami ludzi grzesznych. Wezwał ich po imieniu i powierzył zadanie, które po ludzku przerastało ich siły i możliwości. Tych, którzy łowili ryby, uczynił rybakami ludzi dla Królestwa Bożego. Odtąd Szymon, Andrzej, Jakub i Jan mają posługiwać się „nie siłą, nie mocą” własnych mięśni, „lecz mocą Ducha Świętego”.

Mów do Niego

Po wsłuchiwaniu się w Mistrza my podejmujemy z Nim rozmowę. Mamy do Niego kierować słowa proste i prawdziwe.