Komentarz Biblijny Karmelitanki Bose wróć

Wtorek, VII tydzień wielkanocny

J 17, 1-11a

Ojcze, otocz swego Syna chwałą

W czasie Ostatniej Wieczerzy Jezus, podniósłszy oczy ku niebu, rzekł:

«Ojcze, nadeszła godzina. Otocz swego Syna chwałą, aby Syn Ciebie nią otoczył i aby mocą władzy udzielonej Mu przez Ciebie nad każdym człowiekiem dał życie wieczne wszystkim tym, których Mu dałeś. A to jest życie wieczne: aby znali Ciebie, jedynego prawdziwego Boga, oraz Tego, którego posłałeś, Jezusa Chrystusa.

Ja Ciebie otoczyłem chwałą na ziemi przez to, że wypełniłem dzieło, które Mi dałeś do wykonania. A teraz Ty, Ojcze, otocz Mnie u siebie tą chwałą, którą miałem u Ciebie wpierw, zanim świat powstał.

Objawiłem imię Twoje ludziom, których Mi dałeś ze świata. Twoimi byli i Ty Mi ich dałeś, a oni zachowali słowo Twoje. Teraz poznali, że wszystko, cokolwiek Mi dałeś, pochodzi od Ciebie. Słowa bowiem, które Mi powierzyłeś, im przekazałem, a oni je przyjęli i prawdziwie poznali, że od Ciebie wyszedłem, oraz uwierzyli, że Ty Mnie posłałeś.

Ja za nimi proszę, nie proszę za światem, ale za tymi, których Mi dałeś, ponieważ są Twoimi. Wszystko bowiem moje jest Twoje, a Twoje jest moje, i w nich zostałem otoczony chwałą. Już nie jestem na świecie, ale oni są jeszcze na świecie, a Ja idę do Ciebie».

Szukaj towarzystwa Jezusa

Teresa radzi: „Postaraj się o towarzystwo. A jakież mógłbyś znaleźć lepsze nad towarzystwo samego Mistrza, który nauczył nas tej modlitwy, do której odmówienia się zabierasz. Przedstaw sobie Pana stojącego tuż przy tobie i patrz, z jaką miłością i z jaką pokorą raczy ciebie nauczać”.

Patrz na Tego, który patrzy na nas

Nawiąż z Jezusem osobisty kontakt, dostrzeż Jego spojrzenie, a następnie patrz Mu w oczy, bez lęku. Uświadom sobie, że nasze życie od Niego pochodzi i że On patrzy na nas z taką ogromną życzliwością.

Wsłuchuj się w Mistrza

Jezus nie tylko patrzy na nas, ale również do nas mówi.

„[…] aby znali Ciebie, jedynego prawdziwego Boga, oraz Tego, którego posłałeś, Jezusa Chrystusa”. Słowa dzisiejszej perykopy ewangelicznej, wypowiedziane w czasie Ostatniej Wieczerzy, stanowią jakby punkt docelowy wszystkich mów Jezusa. Jest nim pełna żaru modlitwa skierowana do Ojca, w której odsłania się po raz kolejny głębia więzi łączącej Syna z Nim. Jezus pragnie dać nam życie wieczne – poznanie prawdziwego Boga. Prosi zatem Ojca, aby otoczył Go chwałą. Wiemy, że w ten tajemniczy sposób Jezus określał swoją Paschę, w której w ostateczny sposób oddał chwałę Bogu, do końca wypełniając Jego Wolę – oraz równie ostatecznie odsłonił przed nami oblicze Ojca. Niezwykłe jest to, że w całej tej perykopie Jezus każdą rzecz, każde słowo i każdą osobę odnosi do Ojca. Stawia Siebie w tym samym „szeregu”, pokazując w ten sposób, że Bóg jest rzeczywistym i jedynym Panem wszechświata. Wznosząc swoją modlitwę ku Ojcu, podnosi w niej i nas do Niego, zwracając naszemu prawowitemu Władcy.

Mów do Niego

Po wsłuchiwaniu się w Mistrza my podejmujemy z Nim rozmowę. Mamy do Niego kierować słowa proste i prawdziwe.