wróć Piątek, XI tydzień zwykły
21-06-2024Mt 6, 19-23
Gromadźcie sobie skarby w niebie
Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Nie gromadźcie sobie skarbów na ziemi, gdzie mól i rdza niszczą i gdzie złodzieje włamują się i kradną. Gromadźcie sobie skarby w niebie, gdzie ani mól, ani rdza nie niszczą i gdzie złodzieje nie włamują się i nie kradną. Bo gdzie jest twój skarb, tam będzie i serce twoje.
Światłem ciała jest oko. Jeśli więc twoje oko jest zdrowe, całe twoje ciało będzie rozświetlone. Lecz jeśli twoje oko jest chore, całe twoje ciało będzie w ciemności. Jeśli więc światło, które jest w tobie, jest ciemnością, jakże wielka to ciemność!»
Szukaj towarzystwa Jezusa
Teresa radzi: „Postaraj się o towarzystwo. A jakież mógłbyś znaleźć lepsze nad towarzystwo samego Mistrza, który nauczył nas tej modlitwy, do której odmówienia się zabierasz. Przedstaw sobie Pana stojącego tuż przy tobie i patrz, z jaką miłością i z jaką pokorą raczy ciebie nauczać”.
Patrz na Tego, który patrzy na nas
Nawiąż z Jezusem osobisty kontakt, dostrzeż Jego spojrzenie, a następnie patrz Mu w oczy, bez lęku. Uświadom sobie, że nasze życie od Niego pochodzi i że On patrzy na nas z taką ogromną życzliwością.
Wsłuchuj się w Mistrza
Jezus nie tylko patrzy na nas, ale również do nas mówi.
Jakże może gromadzić skarby w niebie ten, kto doświadczając wielorakiego zagrożenia stara się zabezpieczyć siebie i swoją egzystencję? Dobra tej ziemi, godności i piękno dają swego rodzaju zabezpieczenie, lecz nie sposób nabrać do nich choćby małego dystansu bez światłych oczu wiary. Wiara oświeca całą egzystencję człowieka i pozwala wyjść zwycięsko z najtrudniejszej konfrontacji z przemijaniem, kruchością, cierpieniem i śmiercią. Spojrzenie wiary otwiera na perspektywy królestwa, które jest niczym ziarno gorczycy złożone w sercu. „Uczynek czysty w sercu czystym jest całkowitym królestwem dla Pana”. Jeśli twoje oko jest w świetle – jakże wielka to światłość! „Bóg niepodobny jest do stworzeń. Tylko Bóg jest godzien myśli człowieka” (św. Jan od Krzyża).
Mów do Niego
Po wsłuchiwaniu się w Mistrza my podejmujemy z Nim rozmowę. Mamy do Niego kierować słowa proste i prawdziwe.
