Święto św. Alberta Jerozolimskiego

17-09-2022

Mt 20, 25-28

Nie tak będzie u was

A Jezus przywołał ich do siebie i rzekł: «Wiecie, że władcy narodów uciskają je, a wielcy dają im odczuć swą władzę. Nie tak będzie u was. Lecz kto by między wami chciał stać się wielkim, niech będzie waszym sługą. A kto by chciał być pierwszym między wami, niech będzie niewolnikiem waszym, na wzór Syna Człowieczego, który nie przyszedł, aby Mu służono, lecz aby służyć i dać swoje życie na okup za wielu».

Szukaj towarzystwa Jezusa

Teresa radzi: „Postaraj się o towarzystwo. A jakież mógłbyś znaleźć lepsze nad towarzystwo samego Mistrza, który nauczył nas tej modlitwy, do której odmówienia się zabierasz. Przedstaw sobie Pana stojącego tuż przy tobie i patrz, z jaką miłością i z jaką pokorą raczy ciebie nauczać”.

Patrz na Tego, który patrzy na nas

Nawiąż z Jezusem osobisty kontakt, dostrzeż Jego spojrzenie, a następnie patrz Mu w oczy, bez lęku. Uświadom sobie, że nasze życie od Niego pochodzi i że On patrzy na nas z taką ogromną życzliwością.

Wsłuchuj się w Mistrza

Jezus nie tylko patrzy na nas, ale również do nas mówi.

Wprowadzenie

Dzisiejszy fragment Ewangelii mówi o wspólnocie chrześcijan, w której największy jest ten, który podejmuje posługę, a nawet staje się niewolnikiem innych, czyli to, co czyni w ramach jego posługiwania nie jest uważane za coś znaczącego, a taka osoba nie jest kojarzona z jakimś dobrem, które jest przez nią czynione. Czyli nie zauważa się dobra i nie zauważa się osoby je czyniącej.

Posługiwał

Należy zauważyć, że z danych biograficznych, które do nas dotarły o dzisiejszym patronie można powiedzieć, że był tym, który w swoim życiu posługiwał w tych miejscach, gdzie był postawiony.
Wiemy, że urodził się około 1150 r. na zamku „Castel Gualteri” w diecezji Reggio Emilia i Guastalla. Otrzymał solidne wychowanie i wykształcenie dzięki rodzicom i mógł podjąć karierę prawniczą. Jednak, już po śmierci rodziców, decyduje się na wstąpienie do Kanoników Regularnych św. Krzyża w Mortara, niedaleko Pawii. W klasztorze prowadził życie studium, modlitwy i pracy nad sobą. Po przyjęciu święceń kapłańskich został wkrótce wybrany na magistra do formowania przyszłych kanoników, a potem został wybrany na przeora swojej wspólnoty.
Jego osobę zaczęto cenić również poza macierzystym klasztorem, co doprowadziło do tego, że został biskupem Bobbio, a potem Vercelli. W historii tej diecezji zapisał piękną kartę przez 20 lat posługiwania. W tym okresie troszczył się o formację duchowieństwa, o rozwój biblioteki, ustanawiał kapituły dla księży, aby prowadzili życie oparte na wspólnej modlitwie, przeprowadził synod, którego uchwały zachowały aktualność aż do XVII wieku.
Podejmował się różnych delikatnych misji na zlecenie ówczesnego papieża Urbana III na polu mediacji pomiędzy nim a Henrykiem IV, czy na zlecenie papieża Innocentego III dokonał oceny rodzącego się ruchu „degli Umiliati”, wprowadził rozróżnienie pomiędzy I, II i III zakonem w życiu konsekrowanym.
Po dwudziestu latach posługi w diecezji Vercelli przyjął nominację na patriarchę Jerozolimy i legata na Ziemię Świętą. Ponieważ Jerozolima była w rękach Turków rezydował w Akrze, na północ od dzisiejszej Hajfy.
Tu znowu podjął się różnych posług w specjalnych misjach. Patrząc jednak z naszego punktu widzenia, podjął się szczególnej misji opracowania Reguły dla żyjących u stóp Góry Karmel pustelników. Uczynił to nie tylko jako prawodawca, ale również jako mistrz i niejako ojciec przekazując w tej formule życia całe swoje doświadczenie życiowe. W tej danej nam Regule umiał powiązać posłuszeństwo Bogu z posługą Kościołowi w konkretnej formie życia opartej na modlitwie, skupieniu i pracy w określonej wspólnocie, na czele której stoi przeor w postawie posługiwania.

Stróżem Reguły posługujący przeor

Żadna Reguła, choćby najbardziej duchowo głęboka, choćby pisana w oparciu o długie i wielorakie doświadczenie św. Alberta sama z siebie pozostanie literą, jeśli najpierw przeor nie podejmie życia według niej i posługiwania wobec powierzonych mu braci, a tym pierwszym posługiwaniem i najważniejszym jest życie Regułą. Zaś inni bracia są wezwani również do posługiwania przez podjęcie życia Regułą, ale w posłuszeństwie przeorowi.

Zakończenie

Dziś skupiamy się na postaci św. Alberta Jerozolimskiego, który umiał posługiwać Kościołowi na wzór Jezusa życie oddając i to w dniu Podwyższenia Krzyża i tenże Święty darował nam Regułę, która ustala życie przeorowi i jego współbraciom na drodze posługiwania.