Święto św. Łukasza, ewangelisty

18-10-2024

Łk 10, 1-9

Rozesłanie uczniów

Spośród swoich uczniów wyznaczył Pan jeszcze innych siedemdziesięciu dwóch i wysłał ich po dwóch przed sobą do każdego miasta i miejscowości, dokąd sam przyjść zamierzał.
Powiedział też do nich: «Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało; proście więc Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo. Idźcie, oto was posyłam jak owce między wilki. Nie noście z sobą trzosa ani torby, ani sandałów; i nikogo w drodze nie pozdrawiajcie.
Gdy do jakiego domu wejdziecie, najpierw mówcie: „Pokój temu domowi!” Jeśli tam mieszka człowiek godny pokoju, wasz pokój spocznie na nim; jeśli nie, powróci do was.
W tym samym domu zostańcie, jedząc i pijąc, co mają: bo zasługuje robotnik na swoją zapłatę.
Nie przechodźcie z domu do domu. Jeśli do jakiego miasta wejdziecie i przyjmą was, jedzcie, co wam podadzą; uzdrawiajcie chorych, którzy tam są, i mówcie im: „Przybliżyło się do was królestwo Boże”».

Szukaj towarzystwa Jezusa

Teresa radzi: „Postaraj się o towarzystwo. A jakież mógłbyś znaleźć lepsze nad towarzystwo samego Mistrza, który nauczył nas tej modlitwy, do której odmówienia się zabierasz. Przedstaw sobie Pana stojącego tuż przy tobie i patrz, z jaką miłością i z jaką pokorą raczy ciebie nauczać”.

Patrz na Tego, który patrzy na nas

Nawiąż z Jezusem osobisty kontakt, dostrzeż Jego spojrzenie, a następnie patrz Mu w oczy, bez lęku. Uświadom sobie, że nasze życie od Niego pochodzi i że On patrzy na nas z taką ogromną życzliwością.

Wsłuchuj się w Mistrza

Jezus nie tylko patrzy na nas, ale również do nas mówi.

Interpretacja historii osobistej i tej wielkiej z pozycji Słowa Bożego

W Ewangelii według św. Łukasza kryje się pewna istotna zasada, która dla człowieka o horyzontach wpisanych w ówczesny świat bogatej mozaiki kulturowej i politycznej świata, ma szczególną wymowę. Otóż Łukasz wyznaje przekonanie, że znaczenia i sensu wydarzeń, które wtedy dokonywały się w świecie, jak również odkrycia sensu historii i przyszłości – nie dokona jakaś władza polityczna (ówczesny cezar Tyberiusz), ani jakaś władza religijna, która związana jest z polityką – tej właściwej interpretacji można dokonać tylko w świetle Słowa Bożego, które zstąpiło na św. Jana, kiedy przebywał na pustyni i pozwoliło mu podjąć działalność prorocką. I co więcej, on nie reaguje na jakieś sytuacje z życia religijnego i społecznego, jak to miało miejsce w Starym Testamencie, ale chce ludzi otworzyć na przyjście Boga w osobie Jezusa Chrystusa.
Należy też dodać, że za autentycznością św. Jana Chrzciciela przemawia i to, że w konfrontacji z ówczesną władzą polityczną, a raczej z pewnym nurtem świeckości przyjmuje wszystkie możliwe konsekwencje i ponosi śmierć.
Ta zasada interpretacji historii tej małej i tej wielkiej obecna jest w dzisiejszej Ewangelii. Jezus mówiąc o tej wielkiej historii, wskazuje – żniwo jest wielkie, ale robotników mało. Całe masy ludzi nie odczytuje swojego życia w świetle Słowa Bożego i nie ma wielu, którzy mogliby to czynić. Stąd Jezus posyła uczniów.
A sam temat dziś nabiera szczególnego znaczenia. Były niepokoje, że miniony synod młodzieży, za bardzo był socjologiczny i za bardzo głosił potrzebę dialogowania, a za mało głoszenia Słowa Bożego, jako odczytywania tej małej i tej wielkiej historii z pozycji Słowa Bożego.
S. Małgorzata Borkowska, odważna benedyktynka, bije niejako na alarm, że na katechezie księża dyskutują, ale nie głoszą Słowa Bożego…
No cóż, życie może przybierać często kształt tragedii, ale ważne jest to, aby próbować za wzorem św. Łukasza odczytywać swoje życie w świetle Słowa Bożego i w tym świetle patrzeć na innych i starać się im przychodzić z pomocą, choćby to miało zakończyć się nawet męczeństwem.