Święto świętych Archaniołów Michała, Gabriela i Rafała

29-09-2023

J 1, 47-51

Ujrzycie aniołów Bożych

Jezus ujrzał, jak Natanael zbliżał się do Niego, i powiedział o nim: «Patrz, to prawdziwy Izraelita, w którym nie ma podstępu».
Powiedział do Niego Natanael: «Skąd mnie znasz?»
Odrzekł mu Jezus: «Widziałem cię, zanim cię zawołał Filip, gdy byłeś pod drzewem figowym».
Odpowiedział Mu Natanael: «Rabbi, Ty jesteś Synem Bożym, Ty jesteś Królem Izraela!»
Odparł mu Jezus: «Czy dlatego wierzysz, że powiedziałem ci: Widziałem cię pod drzewem figowym? Zobaczysz jeszcze więcej niż to».
Potem powiedział do niego: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Ujrzycie niebiosa otwarte i aniołów Bożych wstępujących i zstępujących na Syna Człowieczego».

Szukaj towarzystwa Jezusa

Teresa radzi: „Postaraj się o towarzystwo. A jakież mógłbyś znaleźć lepsze nad towarzystwo samego Mistrza, który nauczył nas tej modlitwy, do której odmówienia się zabierasz. Przedstaw sobie Pana stojącego tuż przy tobie i patrz, z jaką miłością i z jaką pokorą raczy ciebie nauczać”.

Patrz na Tego, który patrzy na nas

Nawiąż z Jezusem osobisty kontakt, dostrzeż Jego spojrzenie, a następnie patrz Mu w oczy, bez lęku. Uświadom sobie, że nasze życie od Niego pochodzi i że On patrzy na nas z taką ogromną życzliwością.

Wsłuchuj się w Mistrza

Jezus nie tylko patrzy na nas, ale również do nas mówi.

Powierzono Mu panowanie, chwałę i władzę królewską, a służyły Mu wszystkie
narody, ludy i języki.
Dn 7, 14

Dzisiejsze święto Archaniołów – Michała, Gabriela i Rafaela stanowi dla nas pewne wyzwanie, ale jakie?

Wyjdźmy od pierwszego czytania, które podkreśla jedną ważną rzecz, że Ten, który nas miłuje, jest Królem. Władcą, potężnym Panem, Kimś, komu wszystko podlega i w przestrzeni, i w czasie. I Tym, który posyła nam na pomoc Trzech Archaniołów, ale po co? Skoro może mi bliskie jest to, co pewna pobożna niewiasta, tak wyraziła: „A tu ja sobie urządzam swój mały świat. Próbuję sił w chrześcijaństwie, jak w mieszkaniu we dwoje pod jednym dachem – czy mi się spodoba, czy nie będzie za trudno lub, nie daj Boże, nudno? To przecież zrozumiałe, że trzeba się poznać, że decyzja nie może być nieprzemyślana. Jak przy kupnie kanapy – a nuż stwierdzimy za kilka tygodni, że jest niewygodna albo odcieniem nie pasuje do zasłonek. Zbudowałam swoje własne życie, śliczny mały domek z ogródkiem i firankami w oknach. Żeby było tradycyjnie, ale ze szczyptą nowoczesności. Trochę tego, trochę tamtego. Ogólnie fajnie. Nawet krzyż w kuchni nad drzwiami, a nad łóżkiem obrazek z aniołkiem. Aha, jeszcze tabliczka na drzwiach: „Ja tu urządzam”.
Więc jeszcze mogę przyjąć Tego Miłego Boga, bo takim przecież jest, tak głoszą modni kaznodzieje i teolodzy, ale tych Archaniołów – to po co?”
Jednak, jeśli chcemy prowadzić życie duchowe odpowiednie, to mamy ich prosić o pomoc. Ponieważ Michał uczy nas trwać w pokorze, czyli trwać w prawdzie o sobie, gdyż On nam wciąż podkreśla, ”któż jest jak Bóg”, a zarazem broni w nas tego, co jest najgłębsze, najprawdziwsze wobec tych, którzy chcą nas upokorzyć, zranić, czy pozbawić godności. Czyli mówi nam o Bogu i broni w nas tego, co jest obrazem Boga.
Z kolei Gabriel przychodzi po Rafale i przynagla nas do przyjęcia Słowa Bożego, i otwiera na to, czego od nas chce Pan. I tu nie chodzi o samo zgłębianie Słowa Bożego, ale Gabriel sprawia, że to Słowo do nas mówi, że jesteśmy czytani przez Słowo.
I po Gabrielu przychodzi Rafał, który prowadzi nas do wspólnoty ludzi wierzących i uczy budować wspólnotę ludzi wierzących. Wyraźnie to widać w Księdze Tobiasza, pozwala założyć młodemu Tobiaszowi wspólnotę małżeńską ze swoją żoną, opartą na miłości duchowej i zarazem pozwala na nowo budować wspólnotę duchową ze swoimi rodzicami i rodzicami swojej żony. Zdajemy sobie sprawę, jak to dziś przychodzi ludziom szczególnie trudno.
Również dla osób żyjących w Zakonie św. Rafał pragnie okazać pomoc we wchodzeniu w te wspólnoty, w których dane im jest żyć i podjąć troskę o budowanie wspólnoty ludzi wierzących.
Również dziś, kiedy dla wierzących osób środowiska pracy i rodzin stają się coraz bardziej laickie św. Rafał pomoże szukać takich wspólnot w Kościele, w których znajdą umocnienie.
Coroczna uroczystość, coroczna okazja do uznania, że Jezus jest Władcą, i że On posyła trzech Archaniołów, aby nasze życie było oparte na prawdzie, na Piśmie Świętym i abyśmy szukali wspólnot ludzi wierzących i podjęli starania w budowaniu wspólnot ludzi autentycznie wierzących.