Święto świętych Cyryla i Metodego – patronów Europy

14-02-2023

Łk 10, 1-9

Rozesłanie uczniów

Spośród swoich uczniów wyznaczył Pan jeszcze innych siedemdziesięciu dwóch i wysłał ich po dwóch przed sobą do każdego miasta i miejscowości, dokąd sam przyjść zamierzał.
Powiedział też do nich: «Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało; proście więc Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo. Idźcie, oto was posyłam jak owce między wilki. Nie noście z sobą trzosa ani torby, ani sandałów; i nikogo w drodze nie pozdrawiajcie.
Gdy do jakiego domu wejdziecie, najpierw mówcie: „Pokój temu domowi!” Jeśli tam mieszka człowiek godny pokoju, wasz pokój spocznie na nim; jeśli nie, powróci do was.
W tym samym domu zostańcie, jedząc i pijąc, co mają: bo zasługuje robotnik na swoją zapłatę.
Nie przechodźcie z domu do domu. Jeśli do jakiego miasta wejdziecie i przyjmą was, jedzcie, co wam podadzą; uzdrawiajcie chorych, którzy tam są, i mówcie im: „Przybliżyło się do was królestwo Boże”».

Szukaj towarzystwa Jezusa

Teresa radzi: „Postaraj się o towarzystwo. A jakież mógłbyś znaleźć lepsze nad towarzystwo samego Mistrza, który nauczył nas tej modlitwy, do której odmówienia się zabierasz. Przedstaw sobie Pana stojącego tuż przy tobie i patrz, z jaką miłością i z jaką pokorą raczy ciebie nauczać”.

Patrz na Tego, który patrzy na nas

Nawiąż z Jezusem osobisty kontakt, dostrzeż Jego spojrzenie, a następnie patrz Mu w oczy, bez lęku. Uświadom sobie, że nasze życie od Niego pochodzi i że On patrzy na nas z taką ogromną życzliwością.

Wsłuchuj się w Mistrza

Jezus nie tylko patrzy na nas, ale również do nas mówi.

Jezus, ukazując się apostołom po swoim Zmartwychwstaniu, przynosi pokój. „Pokój wam, nie bójcie się, weźmijcie Ducha Świętego” (por. J 20, 19n). Może zrodzić się pytanie, co my przynosimy, gdy wchodzimy do naszych domów, miejsc pracy – czy jest to pokój? Pan zaprasza, by pokój zanieść wszystkim. Ci, którzy go przyjmą, doświadczą, że zbliżyło się do nich Królestwo Boże, pozostali usłyszą jedynie, że jest ono blisko, ale nie będą mieć udziału w jego owocach. Święty Paweł powie, że „do życia w pokoju powołał nas Bóg” (1Kor 7, 15). A pokój w znaczeniu biblijnym to nie tylko brak wojny, ale to pełnia szczęścia i życia, dobrobyt, znak błogosławieństwa Bożego, harmonia, powrót do pierwotnej nieskazitelności. Życzyć sobie pokoju oznacza: życzyć sobie pełni życia i zbawienia. Wydarzenia Paschy uczą nas, że pokój zostaje sprowadzony „przez Krew Chrystusa” (Kol 1, 20). On pojednał ludzi między sobą i z Bogiem „przez krzyż, w sobie zadawszy śmierć wrogości” (Ef 2, 16). Każdy akt przebaczenia daje pokój. Nie jest on związany z fizyczną obecnością Jezusa pośród nas – płynie ze zwycięstwa nad śmiercią, chorobą, grzechem i wszelkim złem. Dziś rozlewa się w nas dzięki Duchowi Świętemu; wystarczy prosić, a otrzymamy.