Komentarz Biblijny o. Wojciech Ciak OCD wróć

Uroczystość św. Stanisława, biskupa i męczennika, głównego patrona Polski

08-05-2024

J 10, 11-16
Dobry pasterz oddaje życie za owce

Jezus powiedział:

«Ja jestem dobrym pasterzem. Dobry pasterz daje życie swoje za owce. Najemnik zaś i ten, kto nie jest pasterzem, do którego owce nie należą, widząc nadchodzącego wilka, opuszcza owce i ucieka, a wilk je porywa i rozprasza. Najemnik ucieka dlatego, że jest najemnikiem i nie zależy mu na owcach.

Ja jestem dobrym pasterzem i znam owce moje, a moje Mnie znają, podobnie jak Mnie zna Ojciec, a Ja znam Ojca. Życie moje oddaję za owce. Mam także inne owce, które nie są z tej owczarni. I te muszę przyprowadzić i będą słuchać głosu mego, i nastanie jedna owczarnia i jeden pasterz».


Szukaj towarzystwa Jezusa

Teresa radzi: „Postaraj się o towarzystwo. A jakież mógłbyś znaleźć lepsze nad towarzystwo samego Mistrza, który nauczył nas tej modlitwy, do której odmówienia się zabierasz. Przedstaw sobie Pana stojącego tuż przy tobie i patrz, z jaką miłością i z jaką pokorą raczy ciebie nauczać”.

Patrz na Tego, który patrzy na nas

Nawiąż z Jezusem osobisty kontakt, dostrzeż Jego spojrzenie, a następnie patrz Mu w oczy, bez lęku. Uświadom sobie, że nasze życie od Niego pochodzi i że On patrzy na nas z taką ogromną życzliwością.

Wsłuchuj się w Mistrza

Jezus nie tylko patrzy na nas, ale również do nas mówi.

Stając wobec nieznanej przyszłości

dziś jesteśmy zachęceni do przywołania z przeszłości

a zarazem z wiecznej teraźniejszości Świętego i pytamy, co dalej?

Kiedy Jan Paweł II przybył do Polski w 1991 roku

wówczas wołał

o wierność Dekalogu;

wołał z nadzieją.

Teraz po latach już na nas nie krzyczy

i ufamy, że będąc w niebie jego modlitwa wstawiennicza

jest wołaniem,

krzykiem,

ale o Miłosierdzie Boże dla nas

i jest przywoływaniem nas

do przyjęcia Miłosierdzia.

W tym miejscu należy przywołać słowa poematu

Jana Pawła II o św. Stanisławie,

jest w nich coś z życia

i posługi Jana Pawła II wobec nas:

„Myślał może Stanisław: słowo moje zaboli ciebie i nawróci,

przyjdziesz do bram katedry jak pokutnik,

przyjdziesz postem wycieńczony, prześwietlony wewnętrznym
głosem…

dołączysz się do stołu Pańskiego jak marnotrawny syn.

Słowo nie nawróciło, nawróci krew –

nie zdążył może pomyśleć biskup:

odwróć ode mnie ten kielich.

Na glebę naszej wolności upada miecz.

Na glebę naszej wolności upada krew.

Który ciężar przeważy?”

I zarazem

jak Abraham na Górze Moria Jan Paweł II słyszy –

„Zatrzymaj się –

Ja noszę w sobie twe imię,

to imię jest znakiem Przymierza,

które zawarło z tobą Słowo Przedwieczne

zanim stworzony był świat.

Zapamiętaj to miejsce, kiedy stąd odejdziesz,

ono będzie oczekiwać na swój dzień”.

Jan Paweł II i św. Stanisław

przywołują nas,

aby oczekiwać na swój dzień,

kiedy nad naszą wolnością przeważy krew Miłosierdzia.

Mów do Niego

Po wsłuchiwaniu się w Mistrza my podejmujemy z Nim rozmowę. Mamy do Niego kierować słowa proste i prawdziwe.