Uroczystość Wszystkich Świętych

01-11-2024

Mt 5, 1-12a

Kazanie na Górze

Jezus, widząc tłumy, wyszedł na górę. A gdy usiadł, przystąpili do Niego Jego uczniowie. Wtedy otworzył swoje usta i nauczał ich tymi słowami:
«Błogosławieni ubodzy w duchu, albowiem do nich należy królestwo niebieskie.
Błogosławieni, którzy płaczą, albowiem oni będą pocieszeni.
Błogosławieni cisi, albowiem oni na własność posiądą ziemię.
Błogosławieni, którzy łakną i pragną sprawiedliwości, albowiem oni będą nasyceni.
Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią.
Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą.
Błogosławieni, którzy wprowadzają pokój, albowiem oni będą nazwani synami Bożymi.
Błogosławieni, którzy cierpią prześladowanie dla sprawiedliwości, albowiem do nich należy królestwo niebieskie.
Błogosławieni jesteście, gdy ludzie wam urągają i prześladują was, i gdy mówią kłamliwie wszystko złe na was z mego powodu. Cieszcie się i radujcie, albowiem wielka jest wasza nagroda w niebie».

Szukaj towarzystwa Jezusa

Teresa radzi: „Postaraj się o towarzystwo. A jakież mógłbyś znaleźć lepsze nad towarzystwo samego Mistrza, który nauczył nas tej modlitwy, do której odmówienia się zabierasz. Przedstaw sobie Pana stojącego tuż przy tobie i patrz, z jaką miłością i z jaką pokorą raczy ciebie nauczać”.

Patrz na Tego, który patrzy na nas

Nawiąż z Jezusem osobisty kontakt, dostrzeż Jego spojrzenie, a następnie patrz Mu w oczy, bez lęku. Uświadom sobie, że nasze życie od Niego pochodzi i że On patrzy na nas z taką ogromną życzliwością.

Wsłuchuj się w Mistrza

Jezus nie tylko patrzy na nas, ale również do nas mówi.

Wprowadzenie
W dniu dzisiejszym stajemy wobec tajemnicy szczęścia, którym zostali obdarzeni wszyscy święci po przejściu przez swoje życie. To swoje szczęście osiągnęli na drodze błogosławieństw. Warto dodać, że w Ewangelii według św. Mateusza Jezus wygłasza te błogosławieństwa na górze, jest to wyraźne nawiązanie do Mojżesza, który na Górze Synaj ogłasza Izraelowi Dekalog. Następnie Jezus przekazuje te błogosławieństwa w pozycji siedzącej, co oznacza, że czyni to na mocy autorytetu, i dalej przekazuje to do otaczających Go uczniów jak i rzesz ludzi, czyli do wszystkich. Gilbert Cesbron powiedział: „Dla mnie jest to najważniejszy tekst w historii ludzkości. Skierowany jest do wszystkich, wierzących i niewierzących, i po dwudziestu wiekach pozostaje jednym światłem, które w dalszym ciągu świeci pośród ciemności przemocy, lęku, samotności, w której pogrąża się Zachód przez własną pychę i egoizm”.

Błogosławieni ubodzy
Co znaczy – błogosławieni ubodzy? Dlaczego można powiedzieć, że ubogi może być, a nawet już jest szczęśliwym. Ubogim według Biblii jest ten, kto przede wszystkim wyzbywa się z pragnienia budowania swojej teraźniejszości i przyszłości w oparciu o swoje siły i to niezależnie od kogokolwiek. Natomiast ubogi pozostawia miejsce i przykłada całą swoją uwagę do tego, aby swoje życie budować w oparciu o to, czego od niego oczekuje Bóg i o Słowo Boże, które przychodzi do niego przez Kościół i w Kościele. Bycie ubogim wyraża się w powiedzeniu św. Teresy od Jezusa „Dios solo basta – Bóg sam wystarcza”. A zapisem egzystencjalnym przeżywania tego błogosławieństwa są 7 Mieszkania tejże św. Teresy od Jezusa. Jak porówna się zapis tego, co jest w tej części „Zamku wewnętrznego” i to, co działo się wtedy w jej otoczeniu – to dopiero możemy wyczuć coś z tego, jaką ma moc to błogosławieństwo. Można tu dodać jeszcze wypowiedź Divo Barsotiego: „Dopóki człowiek nie opróżni swojego serca z siebie, to Bóg nie może napełnić go Sobą”. Ubóstwo oznacza zdanie się na Pana nie tylko w odniesieniu do przyszłości, ale także i odniesieniu do przeszłości. Niczemu w sumie nie służy nasze opłakiwanie czy wspomnienie, niczemu nie służy jakieś pragnienie… Bóg bowiem nie jest przeszłością i nie jest przyszłością, ale jest teraźniejszością. Twoim ubóstwem jest życie w Obecności Pana tu i teraz…

Błogosławieni, którzy się smucą
Smutek może się brać z wielkiego cierpienia, które wydaje się nie do uniknięcia, z powodu choroby nieuleczalnej, czy z powodu wielu innych sytuacji. Autentycznego smutku mogą doznawać rodzice, kiedy nagle stwierdzają, że ich dzieci są dla nich kimś obcym, a to, co chcieli im przekazać nie stanowi dla nich żadnej wartości, kiedy od strony zawodowej niewiele zostaje do zrobienia, kiedy doświadcza się granic swojego zdrowia… Autentycznego smutku mogą doświadczać chrześcijanie, kiedy widzą, że młodsze pokolenie kpi sobie z Boga, z ich wiary, a reszta chrześcijan z duchownymi urządza sobie z Kościoła wesoły autobus… a reszta, która myśli inaczej to ludzie ogarnięci klerykalizmem, światowością i pelagianizmem… Autentycznego smutku może doznawać ta osoba, która zmaga się ze sobą każdego dnia, i niestety, wciąż przegrywa… pocieszenie, ale zawsze pozostaje pytanie – jaki jest ich smutek… ale dany smutek jest dobry, o ile prowadzi do przyjęcia pocieszenia ze strony Jezusa Chrystusa…

Błogosławieni cisi
Dziś wydaje się, że nie warto być cichym, wydaje się, że jest to wyrazem słabości albo pewnego wyrachowania, aby nie wypaść źle wobec innych… Według Jezusa człowiek cichy to ten, który pomimo wszystkich swoich emocji, pozostaje jednak kimś wewnętrznie wolnym i nie narzuca swoich emocji innym, respektuje tajemnicę wolności innych. Można tu przywołać postać św. Rafała, który do swojego brata, ks. Jerzego mówił: „nie udzielaj nikomu rady, kto Ciebie o nią nie prosi”… Ogólnie człowiek cichy jest naśladowcą Jezusa, który porusza, pobudza człowieka do posłuszeństwa i miłości, ale nie zmusza. Cichość więc jest przeciwieństwem do wszelkiej formy przemocy fizycznej czy duchowej, jest zwycięstwem pokoju nad wojną, dialogu nad narzuceniem swojego zdania…

Zakończenie
Błogosławieni ubodzy, ci, którzy się smucą i cisi – za każdym z tych określeń kryje się jakiś innych odcień w podejściu do Boga, do siebie i do innych… W każdym z tych błogosławieństw kryje się dla nas pewna szansa – czy jednak chcemy ją podjąć?