Wszystkich Świętych Zakonu Karmelitańskiego

14-11-2023

Mt 5, 1-12a

Kazanie na Górze

Jezus, widząc tłumy, wyszedł na górę. A gdy usiadł, przystąpili do Niego Jego uczniowie. Wtedy otworzył swoje usta i nauczał ich tymi słowami:
«Błogosławieni ubodzy w duchu, albowiem do nich należy królestwo niebieskie.
Błogosławieni, którzy płaczą, albowiem oni będą pocieszeni.
Błogosławieni cisi, albowiem oni na własność posiądą ziemię.
Błogosławieni, którzy łakną i pragną sprawiedliwości, albowiem oni będą nasyceni.
Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią.
Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą.
Błogosławieni, którzy wprowadzają pokój, albowiem oni będą nazwani synami Bożymi.
Błogosławieni, którzy cierpią prześladowanie dla sprawiedliwości, albowiem do nich należy królestwo niebieskie.
Błogosławieni jesteście, gdy ludzie wam urągają i prześladują was, i gdy mówią kłamliwie wszystko złe na was z mego powodu. Cieszcie się i radujcie, albowiem wielka jest wasza nagroda w niebie».

Szukaj towarzystwa Jezusa

Teresa radzi: „Postaraj się o towarzystwo. A jakież mógłbyś znaleźć lepsze nad towarzystwo samego Mistrza, który nauczył nas tej modlitwy, do której odmówienia się zabierasz. Przedstaw sobie Pana stojącego tuż przy tobie i patrz, z jaką miłością i z jaką pokorą raczy ciebie nauczać”.

Patrz na Tego, który patrzy na nas

Nawiąż z Jezusem osobisty kontakt, dostrzeż Jego spojrzenie, a następnie patrz Mu w oczy, bez lęku. Uświadom sobie, że nasze życie od Niego pochodzi i że On patrzy na nas z taką ogromną życzliwością.

Wsłuchuj się w Mistrza

Jezus nie tylko patrzy na nas, ale również do nas mówi.

Z pewnością każdy ze Świętych Karmelu nosi w sobie rysy poszczególnych błogosławieństw, ale możemy także przypisać jedno z błogosławieństw danemu Świętemu, jako coś go wyróżniającego.

Błogosławieni ubodzy w duchu, albowiem do nich należy królestwo niebieskie – to błogosławieństwo w sposób szczególny należy przypisać Maryi i św. Józefowi, każde z nich umiało stanąć wobec Pana w tym ubóstwie ducha, które jest dyspozycyjnością wobec zamysłów Boga Ojca i każdemu z nich zostało darowane Królestwo niebieskie w postaci Jezusa Chrystusa. Każdemu z nich inaczej, ale do każdego z nich to królestwo również w sposób odmienny przynależy. Maryja stając się Matką Jezusa, św. Józef przybranym ojcem i opiekunem.

Błogosławieni, którzy się smucą, albowiem oni będą pocieszeni – to błogosławieństwo w sposób szczególny należy przypisać św. Prorokowi Eliaszowi, którego bardzo smuciło to, co działo się z jego narodem, z jego doczesnymi władzami i całym obrotem spraw. Jednak na Górze Horeb zostaje pocieszony spotkaniem z Bogiem, który objawił się jemu jako Pan historii i jako Ktoś, kto przychodzi w szmerze łagodnego powiewu wiatru, z łagodnością.

Błogosławieni cisi, albowiem oni na własność posiądą ziemię – to błogosławieństwo możemy przypisać św. Janowi od Krzyża. Przez swoje życie przechodził w cichości i sam chronił się w ciszy i w tej ciszy odnajdywał Boga – dlatego mógł jako dusza rozmiłowana wyznać, że jego jest ziemia, jego jest morze…

Błogosławieni, którzy łakną i pragną sprawiedliwości, albowiem oni będą nasyceni – to błogosławieństwo można przypisać św. Teresie od Jezusa. Bardzo bolało ją to, że ludzie są tak niewdzięczni wobec Jezusa Chrystusa, albo Go na nowo skazują na śmierć, jak to czynili protestanci, albo nie chcą obdarować Jezusem ci wszyscy, którzy zdobywają Nowy Świat i nie dokładają dostatecznych starań o obdarowanie zamieszkałych tam ludzi Jezusem. Pragnęła przez swoje życie radami ewangelicznymi i przez życie zakładanych wspólnot przywrócić podstawowy porządek sprawiedliwości wobec Pana. Stąd umiera jako nasycona, jako córka Kościoła i jako oblubienica Jezusa.

Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią – to błogosławieństwo pragniemy przypisać św. Teresie od Dzieciątka Jezus. Patrząc na swoje życie zdaje sobie sprawę, że stanie przed Bogiem z pustymi rękoma, zdaje sobie również sprawę, jak tragiczny jest los tych osób, które nie wiążą swojej nadziei z Bogiem, dlatego siada z nimi przy ich stole smutku i goryczy. Dlatego dla siebie doznała miłosierdzia i to miłosierdzie wyprasza wciąż dla innych, czego przykładem są owe cuda dokonujące się w sercach wiernych, którzy przyjmują ją w jej relikwiach.

Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą – to błogosławieństwo można przypisać św. Elżbiecie od Trójcy Przenajświętszej. Choć miała liczne kontakty ze świeckimi, choć uczestniczyła intensywnie w życiu towarzyskim, to jednak zawsze trwała przy swoim Oblubieńcu i traktowała inne osoby w sposób odpowiedzialny, bez jakiegoś uwodzenia. Dlatego dane jej było tu już za życia widzieć oczyma wiary w swoim wnętrzu Boga TrójJedynego. I umierając daje świadectwo, że idzie oglądać Boga, idzie do Światła.

Błogosławieni, którzy wprowadzają pokój, albowiem oni będą nazwani synami Bożymi – to błogosławieństwo pragniemy przypisać św. Rafałowi. Pokój serca rodzi się na tyle, na ile wybiera się dobro, które jest rozeznane w obliczu Boga, następnie na ile jest ono wyrazem posługiwania innym i na ile ono jest podejmowane z innymi, i zarazem na ile widzi się dobro w tym, co inni czynią i umie się z nimi podjąć współpracę.
W przypadku ludzi pokolenia Rafała wybór dobra musiał uwzględniać ówczesną sytuację Kościoła i polskiego narodu… ale niezależnie od tych wszystkich uwarunkowań – Rafał szukał owego dobra i podejmował jego realizację. I dlatego stając się w pokoju swojego serca Polakiem i karmelitą – stał się synem Bożym.

Błogosławieni, którzy cierpią prześladowanie dla sprawiedliwości, albowiem do nich należy królestwo niebieskie – to błogosławieństwo można przypisać św. Edycie Stein. Zdawała sobie sprawę, że zarówno jej społeczność żydowska nie zbuduje sprawiedliwości bez Jezusa jako Mesjasza i zdawała sobie sprawę, że również doczesna społeczność, choćby Niemiec hitlerowskich niczego dobrego nie zbuduje. Stąd wierna sprawiedliwości płynącej od Jezusa przyjmuje wszystkie konsekwencje, jakimi była niesprawiedliwa jej ocena przez jej rodzinę, nawet przez matkę, stąd z godnością przyjmuje to prześladowanie, jakie dotknęło ją ze strony społeczności niemieckiej opartej na przemocy. I jest świadkiem dla jej narodu żydowskiego i dla tych wszystkich, którzy chcą budować społeczność na antywartościach, że takim osobom jak ona będzie dane Królestwo niebieskie.

Niech droga błogosławieństw stanie się drogą dla każdego z nas.