aktualności karmelu Karmel Ducha Świętego wróć

Karmel Ducha Świętego

Jesteśmy wspólnotą sióstr Rzymsko-Katolickiego Kościoła, prawnie istniejącą pod jurysdykcją Arcybiskupa Częstochowskiego Wacława Depo od 2 lutego 2015 roku. Prawny nasz status to stowarzyszenie prywatne mające kościelną osobowość prawną. Mamy swoje statuty i zarząd oraz opiekuna, powołanego dekretem przez Arcybiskupa, kapłana diecezji częstochowskiej. Jest nas pięć.

W jaki sposób chcemy żyć w Kościele?

Żyjemy we wspólnocie,
spędzając swoje życie na modlitwie,
budowaniu relacji między sobą
i posłudze innym.

Oto nasz plan dnia:

5.30 – 6.30 MODLITWA W MILCZENIU
7.00 EUCHARYSTIA W PARAFIALNYM KOŚCIELE
(MODLITWA RÓŻAŃCOWA INDYWIDUALNIE)
ŚNIADANIE
MODLITWA LITURGICZNA- GODZINA CZYTAŃ I JUTRZNIA
PRACA
12.50 MODLITWA LITURGICZNA- MODLITWA W CIĄGU DNIA
OBIAD
CZAS NA WSPÓLNE BYCIE (lektura, wymiana myśli)
PRACA
16.15 AUDYCJA RADIA WATYKAŃSKIEGO
16.30 – 17.30 LEKTURA DUCHOWA
17.30-18.30 MODLITWA W MILCZENIU
18.30 MODLITWA LITURGICZNA-NIESZPORY
KOLACJA I CZAS NA ROZMOWĘ
MODLITWA LITURGICZNA- KOMPLETA

Podczas pracy zajmujemy się domem- palimy w piecu, sprzątamy, pierzemy, gotujemy; wyrabiamy świece, różańce, kartki okolicznościowe, szyjemy szkaplerze, prowadzimy stronę internetową i uprawiamy mały ogródek. Tyle na ile umiemy i starcza nam sił robimy przygotowania pod budowę, czy remontujemy w domu.

Głównym jednak zajęciem jest przyjmowanie przychodzących. Zapraszamy także do wspólnej modlitwy i dzielimy z gośćmi stół.

Pragniemy żyć duchowością karmelitańską, w sposób szczególny zgłębiając pisma św. Teresy od Jezusa i św. Jana od Krzyża. Patrząc na ich przykład, tak organizować nasze życie wewnętrzne i zewnętrzne, by było modlitwą, a modlitwa była życiem. Osoba Ducha Świętego jest Osobą Trójcy Świętej, którą chcemy przyzywać, poznawać i obierać za Budowniczego naszego życia i Mistrza codzienności.

Tą duchowością chcemy dzielić się z innymi, dlatego zapraszamy na spotkania indywidualne i w małych grupach, by towarzyszyć na drodze poznawania siebie i w rozwoju relacji duszy z Bogiem.

Towarzyszenie indywidualne odbywa się przez rozmowy z daną siostrą (do tego przygotowaną). Są one okazją do lepszego poznania siebie, uporządkowania wnętrza, poznania motywacji, przyjrzenia się swojej relacji do Boga, innych i samego siebie. Podejmujemy także przez takie towarzyszenie pomoc w rozeznawaniu. Widzimy potrzebę towarzyszenia osobom, które dotknięte zostały przez Boga i nawróciły się we wspólnotach charyzmatycznych i potrzebują formacji na drodze modlitwy osobistej i pracy nad sobą.

Spotkania w grupach są okazją do wyjaśniania, podprowadzania na drogach modlitwy.

Przyjmujemy zaproszenia, by złożyć świadectwo, czy powiedzieć  parę słów o Duchu Świętym, min. dla przygotowujących się do bierzmowania. Nie czujemy się powołane do głoszenia Jezusa na stadionach i placach, ale do poszukiwania Go w ludzkim wnętrzu, w rozmowie twarzą w twarz.

Charyzmat gościnności pozwala nam na przyjmowanie każdego, wysłuchanie, przyjęcie daru, którym dla nas jest. Okazuje się, że są osoby, które pragną po prostu usiąść, wypić kawę i porozmawiać o duchowych sprawach, o życiu głębszym niż zaspokajanie materialnych potrzeb. Staramy się także poznawać naszych sąsiadów, bliskich i dalszych tzn. mieszkańców Żarek Letniska i utrzymywać ciepłe sąsiedzkie relacje. Myślimy o odwiedzaniu samotnych i chorych w ich domach, by porozmawiać o życiu i o śmierci. Czekamy na otwarcie drzwi.

Mamy marzenie związane z charyzmatem gościnności- chciałybyśmy założyć Osiedle św. Michała Archanioła. Kompleks domków, w których mogliby zamieszkać tacy, którzy czują się samotni (np. starsi ludzie, pozostawione matki z dzieckiem, tzw. single), a nie chcą nimi być. Najpierw jednak przed nami budowa domu, w którym na parę dni mogliby zatrzymać się przyjeżdżający goście i w którym zamieszkaliby pierwsi mieszkańcy planowanego Osiedla – fundatorzy działki, rodzice jednej z nas. Pragnęłybyśmy także mieć pustelnię.

Z tego co robimy, nie mamy dochodów. Żyjemy z jałmużny, czyli z tego, co nam ktoś da ze względu na Boga, ze względu na to, że Mu służymy. Ludzie dzielą się z nami tym co mają, tak, że nie cierpimy braków. Wiemy, że to Bóg przez nich się troszczy. Dlatego możemy powiedzieć, że żyjemy z łaski Boga. Naszą radością jest ubogie życie. Pozwala nam ono na otwarty dla innych dom i doświadczanie nieustannego wzajemnego obdarowywania się.

Wciąż rozeznajemy nasz charyzmat, a Bóg mówi, pokazuje potrzeby, otwiera oczy i serca…

Prosimy o modlitwę, byśmy były pokornymi słuchaczkami, otwartymi na Boże słowa.

Prosimy podpowiedzieć nam pytaniami co mogłybyśmy jeszcze o sobie napisać, co Was odwiedzających naszą stronę interesuje, co chcielibyście na stronie przeczytać.  Nasz adres: wspolnotasiostr@karmelduchaswietego.pl