aktualności karmelu Prow. Krakowska wróć

Podsumowanie II Kongresu Wikariatu regionalnego Burundi – Rwanda

29 kwietnia, 2021

20 kwietnia 2021, Wikariat Regionalny karmelitów bosych w Burundi i Rwandzie rozpoczął swój II Kongres kapitularny. Odbył się on dopiero rok po Kapitule Prowincjalnej ze względu na trudności związane z pandemią. Zamiast w Butare (Rwanda), co było przewidziane na początku, Kongres odbywa się w konwencie, w Gitega (Burundi). Podjęto wszelkie niezbędne starania, aby podróż lotnicza braci z Rwanady do Burundi mogła się odbyć przy uwzględnieniu niezbędnych procedur (test i czterodniowa kwarantanna). Wszyscy uczestnicy Kongresu dotarli do Gitega wieczorem 19 kwietnia 2021. Zakwaterowanie i wspólne Nieszpory poprzedziły braterską agapę.

Dzień 1

Kolejny dzień rozpoczął się od porannej celebracji Mszy św. wotywnej o Duchu Świętym. Mszy św. przewodniczył o. Fryderyk Jaworski, delegat Prowincjała na Kongres, który rozpoczął prace pierwszego dnia w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. Po Mszy św. uczestnicy udali się przed figurę Matki Bożej, aby powierzyć przebieg Kongresu oraz ojca Gallikana, który nie może uczestniczyć w obradach z powodu choroby opiece Matki Bożej.

Pierwsze posiedzenie rozpoczęto o 9:00 rano śpiewem hymnu Veni Creator Spiritus.
Po starannym przypomnieniu procedury (instrukcja praktyczna) odczytano dekret nominacji o. Fryderyka na delegata Prowincjała, wybrano sekretarza Kongresu i odpowiedzialnych za komunikację. Wyznaczono osobę, która zredaguje propozycję przesłania końcowego oraz przypomniano zasadność dyskrecji .

Sesja przedpołudniowa poświęcona została w całości na raport Wikariusza ustępującego z urzędu. Jego treść nawiązywała do tematu Kongresu: Jubileusz – okazja do bilansu i nakreślenia perspektyw. Analityczne sprawozdanie było poświęcone 3 wymiarom: życie braterskie, formacja, finanse. Po przerwie odczytano raport ekonoma wikariatu przygotowany przez o. Galikana, który z powodu choroby nie może uczestniczyć w obradach. Raport został odczytany przez o. Macieja Jaworskiego pierwszego radnego Wikariatu. Ubogacająca wymiana myśli zakończyła poranną sesję. Oba raporty zostały zatwierdzone.

Sesje popołudniowe w całości zostały poświęcone wyborom nowego wikariusza, którym po odczytaniu głosów konsultacyjnych został Antoine Marie Zacharie Igirukwayo. Wybór radnych także odbył się bardzo sprawnie. Zostali nimi: o. Paweł Porwit (pierwszy radny) i o. Célestin Muhire (drugi radny). Obaj przyjęli wybór potwierdzony i zadeklarowany oficjalnie przed Delegata Prowincjała. W czasie celebracji Nieszporów członkowie Zarządu Wikariatu odnowili swoje wyznanie wiary i deklarację wierności. Chwała i dziękczynienie Bogu za pierwszy dzień Kongresu.


Dzień 2

W środę 21 kwietnia rozpoczęliśmy pracę od weryfikacji tekstu sprawozdania z dnia pierwszego. Poranne sesje w całości były poświęcone raportom poszczególnych wspólnot (Musongati, Butare, Gahunga, Bujumbura, Gitega). Następnie miała miejsce okazja do wymiany spostrzeżeń dotyczących minionych czterech lat i dalszej perspektywy.

Centrum Duchowości w Gitega jest uczęszczane głównie przez nieregularne grupy, które korzystają z naszego domu, ale realizują swój własny program rekolekcyjny. Poza tym, większość zainteresowanych naszą posługą to rekolektanci indywidualni oraz młodzież, która chętnie korzysta z cykli tematycznych (weekendowe spotkania dla młodzieży, oraz szkoła młodych liderów chrześcijańskich). Ostatnio zainaugurowano nową serię formacyjną dla par małżeńskich. Ta inicjatywa stwarza dobrą okazję do pracy ze świeckimi. Wymaga ona jednak dalszego dopracowania.Sesje popołudniowe były poświęcone prezentacji Centrów Duchowości: Butare i Gitega. Nasz dom rekolekcyjny w Butare funkcjonuje od wielu już lat. Ma on swoją wypracowaną tradycję i renomę. Jest on dobrze znany. Organizowane w nim rekolekcje i dni skupienia oraz sesje formacyjne dla różnych grup (szczególnie młodzieży zakonnej różnych zgromadzeń) cieszą się dużym zainteresowaniem. Dom przyjmuje również wiele osób indywidualnych (eremitaż w ogrodzie stwarza ku temu doskonałą okazję). Restrykcje związane z pandemią spowodowały jednak znaczący spadek liczby uczestników. Rwanda jest krajem, gdzie bardzo przestrzega się obostrzeń sanitarnych, co aktualnie uniemożliwia wykorzystanie potencjału domu rekolekcyjnego.

Ostatnia sesja tego dnia dotyczyła tematu mniszek – karmelitanek bosych. Temat został przeanalizowany w kontekście najnowszych instrukcji wydanych przez Kongregacja ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego. Prace kolekjncy dni powierzamy waszej modlitwie.


Dzień 3

Sesje popołudniowe były kontynuacją tematu formacji na kolejnych etapach: studia filozofii i teologii (Bujumbura, Morogoro w Tanzanii, Toulouse we Francji – w prowincji Avignon – Aquitaine). Poszczególne aspekty formacji były przedmiotem prezentacji formatorów odpowiedzialnych za każdy z etapów.Poranne sesje trzeciego dnia Kongresu (czwartek 22 kwietnia) były skoncentrowane wokół tematu formacji: duszpasterstwo powołań, formacja aspirantów, postulat, nowicjat.

Ostatnia sesja rozpoczęła się prezentacją tematu formacja permanentna, którą przedstawił jeden z uczestników kongresu – ojciec Joseph Ndikuriyo.


Dzień 4

Podjęliśmy także temat bractw szkaplerznych. Temat ten jest dla nas szczególnie waży w kontekście perspektywy powstania sanktuarium w Musongati i duszpasterstwa szkaplerznego.Czwartek, 23 kwietnia analizowaliśmy sytuację naszego apostolatu parafialnego (prezentacja relacji proboszczów naszych parafii: Musongati i Gahunga). Rozważaliśmy także temat naszej posługi wobec wspólnoty Świeckiego Karmelu, która istnieje od 2011 roku w Kigali.

Sesje popołudniowe dotyczyły naszej posługi wobec różnych grup laikatu, które są z nami związane nieformalnie (młodzież gromadząca się regularnie przy naszym konwencie w Gitega oraz przyjaciele Karmelu – grupa przy wspólnocie w Bujumbura).

Prace tego dnia zakończyła prezentacja na temat współczesnych środków komunikacji, które są do naszej dyspozycji w apostolacie.

za: misjekarmel.pl