aktualności prowincji więcej

Dwie nowe książki w serii „Modlitwa i Życie”

W ramach serii  „Modlitwa i życie”  oddajemy do rąk czytelników pierwsze dwie z planowanych pięciu książek o. Maurizio Vigani OCD o modlitwie w ujęciu świętych Karmelu:

Modlitwa relacją przyjaźni z Bogiem
wg św. Teresy od Jezusa

o. Maurizio Edoardo Vigani OCD

Dla świętej Teresy od Jezusa cechą, która najbardziej charakteryzuje modlitwę jest jej osobisty charakter. Modlitwa jest przede wszystkim momentem, w którym człowiek spotyka się z Bogiem. Istotne jest, aby było to spotkanie w miłości i przyjaźni, w którym wzajemne poznanie, prowadzi do miłowania i wspólnoty. Przyjaźń w rozumieniu Teresy jest relacją wyrażającą pełnię miłości. Dla Teresy kochać Boga i ludzi oznacza być Jego i ich przyjacielem.

Modlić się oznacza więc być przyjaciółmi i pielęgnować przyjaźń. Jest to wzajemne uobecnianie się. Modlić się to być obecnym w miłosnej relacji przyjaźni. „Cała sprawa nie polega na tym, aby wiele rozmyślać, ale wielce miłować; i dlatego czyńcie właśnie to, co bardziej będzie was przebudzać do miłowania”.

Teresa nie rozpoznałaby w Bogu Przyjaciela, gdyby wcześniej nie doświadczyła ludzkiej przyjaźni. Nigdy też nie doświadczyłaby modlitwy jako relacji przyjaźni, gdyby nie miała w sobie zdolności kochania i bycia kochaną; gdyby nie umiała słuchać, utożsamiać się z innymi, trwać w obecności Boga, być czujną i otwartą na Jego działanie.

Przyjaźń potrzebuje spojrzenia, twarzy, kontemplacji obrazu…

Modlitwa jako miłowanie Boga
wg św. Teresy od Dzieciątka Jezus

o. Maurizio Edoardo Vigani OCD

Cechą charakterystyczną jest u świętej Teresy od Dzieciątka Jezus stwierdzenie, że modlitwa jest miłością, wiarą, nadzieją, dziecięcym oddaniem, ufnością małych… Unika ona zwyczajowych rozróżnień, ukazując całościową wizję modlitwy. Woli mówić o tym, że istota modlitwy wyraża się w konkretnych formach zamiast podkreślać nazbyt usilnie same formy modlitwy. Wynika to z obawy, że zbytnie skupienie uwagi na tych konkretnych formach może odciągnąć od istoty modlitwy i w jakiś sposób oddalić człowieka od modlitwy.

„Dla mnie modlitwa to poryw serca, to proste spojrzenie rzucone ku Niebu, to okrzyk wdzięczności i miłości, tak wśród cierpienia  jak i wśród radości, słowem: to coś wielkiego, nadprzyrodzonego, co rozszerza mi duszę i łączy mnie z Jezusem”

Serce pozostaje otwarte dzięki modlitwie miłości… Dar miłości Chrystusa i ludzka potrzeba miłości czynią z modlitwy nieodparty poryw serca: miłość do Chrystusa objawia się w przyjęciu Go, miłość bliźniego zaś w rozdawnictwie.

Tak oto modlitwa staje się środkiem dla niezmierzonych możliwości, jakie niesie ze sobą dobro!

O. Maurizio od Dzieciątka Jezus, Edoardo Vigani OCD, (1935-1997) – wstąpił do Zakonu Karmelitów Bosych Prowincji Lombardzkiej we Włoszech w 1960. Studia teologiczne ukończył w Brescii i otrzymał święcenia w 1971. Następnie w Rzymie uzyskał licencjat z teologii i specjalizację z mariologii na Uniwersytecie „Marianum”. Pełnił funkcję wychowawcy w seminarium i nowicjacie, oraz radnego prowincji. W 1989 wyjechał do klasztoru „Stella Maris” na Górze Karmel w Izraelu. Były to dla niego lata pracy duszpasterskiej, rekolekcyjnej, przyjmowania pielgrzymów oraz życia w samotności. W czerwcu 1996 roku została zdiagnozowana u niego rzadka forma nowotworu, zmarł w niedzielę, 14 grudnia 1997.

We Włoszech opublikowano pięć jego książek o modlitwie i trzy o Maryi w ujęciu świętych Karmelu.