Piątek, XXII tydzień zwykły

02-09-2022

Łk 5, 33-39

Nowość nauki Jezusa

Faryzeusze i uczeni w Piśmie rzekli do Jezusa:
«Uczniowie Jana dużo poszczą i modły odprawiają, podobnie też uczniowie faryzeuszów; natomiast Twoi jedzą i piją».
A Jezus rzekł do nich: «Czy możecie nakłonić gości weselnych do postu, dopóki pan młody jest z nimi? Lecz przyjdzie czas, kiedy zabiorą im pana młodego, i wtedy, w owe dni, będą pościli».
Opowiedział im też przypowieść: «Nikt nie przyszywa do starego ubrania jako łaty tego, co oderwie od nowego; w przeciwnym razie i nowe podrze, i łata z nowego nie nada się do starego.
Nikt też młodego wina nie wlewa do starych bukłaków; w przeciwnym razie młode wino rozerwie bukłaki, i samo wycieknie, i bukłaki przepadną. Lecz młode wino należy wlewać do nowych bukłaków. Kto się napił starego, nie chce potem młodego – mówi bowiem: „Stare jest lepsze”».

Szukaj towarzystwa Jezusa

Teresa radzi: „Postaraj się o towarzystwo. A jakież mógłbyś znaleźć lepsze nad towarzystwo samego Mistrza, który nauczył nas tej modlitwy, do której odmówienia się zabierasz. Przedstaw sobie Pana stojącego tuż przy tobie i patrz, z jaką miłością i z jaką pokorą raczy ciebie nauczać”.

Patrz na Tego, który patrzy na nas

Nawiąż z Jezusem osobisty kontakt, dostrzeż Jego spojrzenie, a następnie patrz Mu w oczy, bez lęku. Uświadom sobie, że nasze życie od Niego pochodzi i że On patrzy na nas z taką ogromną życzliwością.

Wsłuchuj się w Mistrza

Jezus nie tylko patrzy na nas, ale również do nas mówi.

Post Starego Prawa miał za zadanie przygotować serce ludu na przyjście Mesjasza. Jezus przychodzi jako Ten, który jest wypełnieniem Prawa, a poszczący Go nie rozpoznają! Jaki więc był ich post? Czy przypadkiem nie był okazją do wzrostu samozadowolenia? By żyć nowością nauki Chrystusa, trzeba być gotowym na niespodzianki. Przede wszystkim pokornie uznać, że moja ludzka logika, posługiwanie się schematami przepisów Prawa, jest zbyt mała, ciasna i ograniczona wobec logiki Boga, który, gdy przychodzi, często przekracza moje wyobrażenia. Być otwartym na to, co nowe! Tak praktykować post i modlitwę, by w codzienności wyrywały mnie z mojego schematycznego myślenia i działania, by pomagały mi rozpoznać nowość Oblubieńca pośród innych propozycji życia. By uwrażliwiały moje serce na obecność Pana przechodzącego przez moje życie w zadziwiający sposób. Każda chwila, sytuacja, choć mogą być podobne, zawsze są w jakimś stopniu naznaczone nowością. Więc post i modlitwa mają służyć do rozeznania tego, co mam czynić teraz, by nie działać według jałowego schematu.