Komentarz Biblijny Karmelitanki Bose wróć

Uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego

Mk 16, 15-20

Jezus został wzięty do nieba i zasiadł po prawicy Boga

Jezus, ukazawszy się Jedenastu, powiedział do nich:

«Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu! Kto uwierzy i przyjmie chrzest, będzie zbawiony; a kto nie uwierzy, będzie potępiony. Te zaś znaki towarzyszyć będą tym, którzy uwierzą: w imię moje złe duchy będą wyrzucać, nowymi językami mówić będą; węże brać będą do rąk, i jeśliby co zatrutego wypili, nie będzie im szkodzić. Na chorych ręce kłaść będą, a ci odzyskają zdrowie».

Po rozmowie z nimi Pan Jezus został wzięty do nieba i zasiadł po prawicy Boga. Oni zaś poszli i głosili Ewangelię wszędzie, a Pan współdziałał z nimi i potwierdzał naukę znakami, które jej towarzyszyły.

Szukaj towarzystwa Jezusa

Teresa radzi: „Postaraj się o towarzystwo. A jakież mógłbyś znaleźć lepsze nad towarzystwo samego Mistrza, który nauczył nas tej modlitwy, do której odmówienia się zabierasz. Przedstaw sobie Pana stojącego tuż przy tobie i patrz, z jaką miłością i z jaką pokorą raczy ciebie nauczać”.

Patrz na Tego, który patrzy na nas

Nawiąż z Jezusem osobisty kontakt, dostrzeż Jego spojrzenie, a następnie patrz Mu w oczy, bez lęku. Uświadom sobie, że nasze życie od Niego pochodzi i że On patrzy na nas z taką ogromną życzliwością.

Wsłuchuj się w Mistrza

Jezus nie tylko patrzy na nas, ale również do nas mówi.

Wniebowstąpienie jest tajemnicą chwały, bo oto Syn Boży po wykonaniu swej misji wraca do Ojca otoczony chwałą. „Pan wśród radości wstępuje do nieba” – śpiewamy w psalmie.
W Ewangelii według św. Marka Jezus przed swym odejściem przygotowuje uczniów do naglącej misji: Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu. Kto bowiem uwierzy i przyjmie chrzest, będzie zbawiony, a tym, którzy uwierzą, towarzyszyć będą liczne znaki Bożego działania. Gdy więc Jezus został wzięty do nieba i zasiadł po prawicy Boga, apostołowie, po zesłaniu Ducha Świętego rozeszli się, by głosić Ewangelię wszędzie. Widzialna nieobecność Pana ujawniała się w Jego ukrytej obecności, ponieważ On sam współdziałał z nimi i potwierdzał naukę znakami, które jej towarzyszyły. Świętość uczniów wzrastała, gdy zaczęli kroczyć według wiary, a nie dzięki widzeniu, gdy świadczyli o Chrystusie słowem i miłością posuniętą aż do oddania życia za braci. Uwielbiajmy Pana, który dziś otwiera nam bramy nieba i jak Dobry Pasterz ofiaruje Ojcu zagubioną owcę, którą odnalazł, obmył i namaścił olejkiem swego Ducha. Jemu chwała na wieki! Amen.

Mów do Niego

Po wsłuchiwaniu się w Mistrza my podejmujemy z Nim rozmowę. Mamy do Niego kierować słowa proste i prawdziwe.