Wydarzenia Święci więcej

Święto św. Eliasza, Proroka i Naszego Ojca

Dla pierwszych eremitów łacińskich na Górze Karmel duchowym inspiratorem był św. Eliasz. Pierwsi Eremici przeżywali tę inspirację jako proste, własne natchnienie naśladowania Jego życia, bycia w miejscu związanym z jego osobą, pragnienie życia jego duchem i stylem życia. Eliasz od wieków był uważany w Kościele jako wzór eremity. Inspiracja duchowa św. Eliasza była głęboko zakorzeniona w sercach pierwszych eremitów. Dlatego, nie dziwi nas, jak bardzo głębokie i silne w średniowieczu było przekonanie w Karmelu, w wielu pismach, o bezpośrednim założeniu Zakonu przez św. Eliasza. Przekonanie, które z wieku na wiek się pogłębiało. Takie patrzenie na historię dokonywało się z perspektywie wiary w Opatrzność Bożą. Później spojrzenie to poddano krytyce i uznano, że jest to pewnego rodzaju pobożna i duchowa nadbudowa, nieco mityczna, jaką Karmelici z czasem nałożyli na swe początki. Swoista legenda. Owa nadbudowa miała umocnić i wzmocnić pozycję i rolę zakonu i ukryć prawdę o skromnych początkach, dodać mu więcej ducha i jasny ideał w postaci proroka. W historii widzianej „naukowo” św. Eliasz nie był założycielem Karmelu, Karmel założyli pierwsi eremici łacińscy w XIII wieku, ale w historii widzianej w sensie duchowym, można uznać i przyjąć, że jest on założycielem, bardzo aktywnym.

(…)

Dowiedz się więcej o początkach Karmelu