więcej Uroczystość św. Teresy od Jezusa
15-10-2024
Teresa de Ahumada urodziła się 28 marca 1515 roku w Avila w Hiszpanii, w licznej rodzinie, jako córka don Alonsa Sancheza, który pochodził z nawróconych żydów i Beatriz de Ahumada. Jako dziecko marzyła o męczeństwie za wiarę. Mając 12 lat przeżyła śmierć matki. W wieku dwudziestu lat, po okresie walki i rozeznawania powołania, 2.11.1535 r. wstąpiła do klasztoru Wcielenia w Avili. Spędziła tam 28 lat, od 1535 do 1563 r., usłanych chorobami, zmaganiami o modlitwę wewnętrzną, wewnętrznym nawróceniem, walką o przyjaźń z Chrystusem i wieloma doświadczeniami mistycznymi. W latach 1560-1563 podejmuje się dzieła założenia nowego klasztoru p.w. św. Józefa w Avila, który będzie początkiem reformy zakonu karmelitańskiego. W następnych latach założyła kolejne klasztory: Medina del Campo (1567), Malagon (1568), Valladolid (1568), Toledo i Pastrana (1569), Salamanka (1570), Alba de Tormes (1571), Segovia (1574), Beas de Segura (1575), Sewilla (1575), Caravaca (1576), Villanueva de la Jara (1580), Palencia (1580), Soria (1581), Granada (1582), Burgos (1582). Teresa korzystając z pomocy św. Jana od Krzyża stała się fundatorką nowej gałęzi męskiego zakonu karmelitańskiego. Zmarła 4 października 1582 r. w wieku 67 lat w klasztorze karmelitańskim w Alba de Tormes koło Salamanki. Tam, w kościele Zwiastowania NMP, znajduje się jej grób. Została beatyfikowana w roku 1614 przez Pawła V, a kanonizował ją w roku 1622 Grzegorz XV. Kiedy 27 września 1970 r. Paweł VI ogłosił ją doktorem Kościoła, nadał jej tytuł „doktora mistycznego”. Do najważniejszych jej dzieł należą: Księga mojego życia (1565), Sprawozdania duchowe (1560-1581), Droga doskonałości (1565-1568), Twierdza wewnętrzna (1577), Podniety miłości Bożej (1571-1575), Wołania duszy do Boga (1569), Księga fundacji (1573-1582) i inne pomniejsze. Św. Teresa zostawiła po sobie także poezje i listy, do naszych czasów zachowało się 440 jej listów.
