Komentarz Biblijny Karmelitanki Bose wróć

Poniedziałek, II Tydzień zwykły

Mk 2, 18-22

Zwyczajów Starego Testamentu nie można przenosić do Nowego

Uczniowie Jana i faryzeusze mieli właśnie post. Przyszli więc do Jezusa i pytali: «Dlaczego uczniowie Jana i uczniowie faryzeuszów poszczą, a Twoi uczniowie nie poszczą?»

Jezus im odpowiedział: «Czy goście weselni mogą pościć, dopóki pan młody jest z nimi? Nie mogą pościć, jak długo mają pośród siebie pana młodego. Lecz przyjdzie czas, kiedy zabiorą im pana młodego, a wtedy, w ów dzień, będą pościć.

Nikt nie przyszywa łaty z surowego sukna do starego ubrania. W przeciwnym razie nowa łata obrywa jeszcze część ze starego ubrania i gorsze staje się przedarcie. Nikt też młodego wina nie wlewa do starych bukłaków. W przeciwnym razie wino rozerwie bukłaki. Wino się wylewa i bukłaki przepadną. Raczej młode wino należy wlewać do nowych bukłaków».

Szukaj towarzystwa Jezusa

Teresa radzi: „Postaraj się o towarzystwo. A jakież mógłbyś znaleźć lepsze nad towarzystwo samego Mistrza, który nauczył nas tej modlitwy, do której odmówienia się zabierasz. Przedstaw sobie Pana stojącego tuż przy tobie i patrz, z jaką miłością i z jaką pokorą raczy ciebie nauczać”.

Patrz na Tego, który patrzy na nas

Nawiąż z Jezusem osobisty kontakt, dostrzeż Jego spojrzenie, a następnie patrz Mu w oczy, bez lęku. Uświadom sobie, że nasze życie od Niego pochodzi i że On patrzy na nas z taką ogromną życzliwością.

Wsłuchuj się w Mistrza

Jezus nie tylko patrzy na nas, ale również do nas mówi.

Życie w prawdzie przed Panem i sobą samym pozwala przyjąć Boże kierownictwo i troskę Opatrzności. Nasze łaty nie naprawią starego ubrania ani nasze dobre intencje nie zastąpią postawy wsłuchiwania się w głos Ducha Świętego, który przemawia w Kościele. Pan Jezus we wszystkim odnosił się do Ojca jako do Tego, który daje inicjatywę. Stare bukłaki i ubranie obrazują starą naturę, którą Duch Święty pragnie przemienić. Taka przemiana jest przejściem ze śmierci do życia. Nowy człowiek w nas jest stworzony na podobieństwo Boże i jest wsłuchany w głos Boga. Integracja osoby sprawia, że spontanicznie zwraca się ona do Boga i poddaje Jego prowadzeniu. Jest to jednak dzieło całego życia.
Drogą do wewnętrznego scalenia, do uzgodnienia swej woli z Wolą Bożą jest sam Chrystus. On pokazuje kierunek i łagodnie zaprasza. Przez pośrednictwo Zbawiciela mamy śmiały przystęp do Ojca. Możemy korzystać z dóbr wysłużonych przez Mękę i miłość Dobrego Pasterza. Codziennie Bóg podejmuje pracę nad naszą biedną egzystencją i przemienia nas na podobieństwo Syna, Pośrednika naszego zbawienia.

Mów do Niego

Po wsłuchiwaniu się w Mistrza my podejmujemy z Nim rozmowę. Mamy do Niego kierować słowa proste i prawdziwe.